conpungor - Diatesi passiva

(conpungo, conpungis, conpunxi, conpunctum, conpungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conpungor
II sing.
conpungĕris, conpungĕre
III sing.
conpungĭtur
I plur.
conpungĭmur
II plur.
conpungimĭni
III plur.
conpunguntur
IMPERFETTO
I sing.
conpungēbar
II sing.
conpungebāris, conpungebāre
III sing.
conpungebātur
I plur.
conpungebāmur
II plur.
conpungebamĭni
III plur.
conpungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conpungar
II sing.
conpungēris, conpungēre
III sing.
conpungētur
I plur.
conpungēmur
II plur.
conpungemĭni
III plur.
conpungentur
PERFETTO
I sing.
conpunctus, –a, –um sum
II sing.
conpunctus, –a, –um es
III sing.
conpunctus, –a, –um est
I plur.
conpuncti, –ae, –a sumus
II plur.
conpuncti, –ae, –a estis
III plur.
conpuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpunctus, –a, –um eram
II sing.
conpunctus, –a, –um eras
III sing.
conpunctus, –a, –um erat
I plur.
conpuncti, –ae, –a eramus
II plur.
conpuncti, –ae, –a eratis
III plur.
conpuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conpunctus, –a, –um ero
II sing.
conpunctus, –a, –um eris
III sing.
conpunctus, –a, –um erit
I plur.
conpuncti, –ae, –a erimus
II plur.
conpuncti, –ae, –a eritis
III plur.
conpuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conpungar
II sing.
conpungāris, conpungāre
III sing.
conpungātur
I plur.
conpungāmur
II plur.
conpungamĭni
III plur.
conpungantur
IMPERFETTO
I sing.
conpungĕrer
II sing.
conpungerēris, conpungerēre
III sing.
conpungerētur
I plur.
conpungerēmur
II plur.
conpungeremĭni
III plur.
conpungerentur
PERFETTO
I sing.
conpunctus, –a, –um sim
II sing.
conpunctus, –a, –um sis
III sing.
conpunctus, –a, –um sit
I plur.
conpuncti, –ae, –a simus
II plur.
conpuncti, –ae, –a sitis
III plur.
conpuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpunctus, –a, –um essem
II sing.
conpunctus, –a, –um esses
III sing.
conpunctus, –a, –um esset
I plur.
conpuncti, –ae, –a essemus
II plur.
conpuncti, –ae, –a essetis
III plur.
conpuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conpungĕre
II plur.
conpungimĭni
FUTURO
II sing.
conpungĭtor
III sing.
conpungĭtor
II plur.
III plur.
conpunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conpunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conpungi
PERFETTO
Singolare:
conpunctus, –a, –um esse
Plurale:
conpuncti, –ae, –a esse
FUTURO
conpunctum esse
GERUNDIVO
conpungendus, –a, –um
SUPINO
conpunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPUNGOR100}}