Donazione

conplicatus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
conplicatus
Gen.
conplicati
Dat.
conplicato
Acc.
conplicatum
Abl.
conplicate
Voc.
conplicato
PLURALE
Nom.
conplicati
Gen.
conplicatōrum
Dat.
conplicatis
Acc.
conplicatos
Abl.
conplicati
Voc.
conplicatis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
conplicată
Gen.
conplicatae
Dat.
conplicatae
Acc.
conplicatam
Abl.
conplicată
Voc.
conplicatā
PLURALE
Nom.
conplicatae
Gen.
conplicatārum
Dat.
conplicatis
Acc.
conplicatas
Abl.
conplicatae
Voc.
conplicatis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
conplicatum
Gen.
conplicati
Dat.
conplicato
Acc.
conplicatum
Abl.
conplicatum
Voc.
conplicato
PLURALE
Nom.
conplicata
Gen.
conplicatōrum
Dat.
conplicatis
Acc.
conplicata
Abl.
conplicata
Voc.
conplicatis

‹ conplicatūrūs
conplicatus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
conplexūrūs agg. part. fut.
conplexŭs sost. masch. IV decl.
conplexus agg. part. perf. I cl.
conplĭcans agg. part. pres. II cl.
conplicatūrūs agg. part. fut.
conplicatus agg. part. perf. I cl.
conplicatus agg. inf. perf.
conplĭco v. tr. I coniug.
conplĭcor v. tr. I coniug.
conplōdens agg. part. pres. II cl.
conplōdo v. tr. III coniug.
conplōdor v. tr. III coniug.
conplōrans agg. part. pres. II cl.
conplōrātĭo sost. femm. III decl.
conploratūrūs agg. part. fut.
conplōrātŭs sost. masch. IV decl.
conploratus agg. part. perf. I cl.
conploratus agg. inf. perf.
conplōro v. tr. e intr. I coniug.
conplōror v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:CONPLICATUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android