conplōror - Diatesi passiva

(conplōro, conplōras, conploravi, conploratum, conplōrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conplōror
II sing.
conplōrāris, conplōrāre
III sing.
conplōrātur
I plur.
conplōrāmur
II plur.
conplōramĭni
III plur.
conplōrantur
IMPERFETTO
I sing.
conplōrābar
II sing.
conplōrabāris, conplōrabāre
III sing.
conplōrabātur
I plur.
conplōrabāmur
II plur.
conplōrabamĭni
III plur.
conplōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conplōrābor
II sing.
conplōrabĕris, conplōrabĕre
III sing.
conplōrabĭtur
I plur.
conplōrabĭmur
II plur.
conplōrabimĭni
III plur.
conplōrabuntur
PERFETTO
I sing.
conploratus, –a, –um sum
II sing.
conploratus, –a, –um es
III sing.
conploratus, –a, –um est
I plur.
conplorati, –ae, –a sumus
II plur.
conplorati, –ae, –a estis
III plur.
conplorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conploratus, –a, –um eram
II sing.
conploratus, –a, –um eras
III sing.
conploratus, –a, –um erat
I plur.
conplorati, –ae, –a eramus
II plur.
conplorati, –ae, –a eratis
III plur.
conplorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conploratus, –a, –um ero
II sing.
conploratus, –a, –um eris
III sing.
conploratus, –a, –um erit
I plur.
conplorati, –ae, –a erimus
II plur.
conplorati, –ae, –a eritis
III plur.
conplorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conplōrer
II sing.
conplōrēris, conplōrēre
III sing.
conplōrētur
I plur.
conplōrēmur
II plur.
conplōremĭni
III plur.
conplōrentur
IMPERFETTO
I sing.
conplōrārer
II sing.
conplōrarēris, conplōrarēre
III sing.
conplōrarētur
I plur.
conplōrarēmur
II plur.
conplōraremĭni
III plur.
conplōrarentur
PERFETTO
I sing.
conploratus, –a, –um sim
II sing.
conploratus, –a, –um sis
III sing.
conploratus, –a, –um sit
I plur.
conplorati, –ae, –a simus
II plur.
conplorati, –ae, –a sitis
III plur.
conplorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conploratus, –a, –um essem
II sing.
conploratus, –a, –um esses
III sing.
conploratus, –a, –um esset
I plur.
conplorati, –ae, –a essemus
II plur.
conplorati, –ae, –a essetis
III plur.
conplorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conplōrāre
II plur.
conplōramĭni
FUTURO
II sing.
conplōrātor
III sing.
conplōrātor
II plur.
III plur.
conplōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
conploratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conplōrāri
PERFETTO
Singolare:
conploratus, –a, –um esse
Plurale:
conplorati, –ae, –a esse
FUTURO
conploratum esse
GERUNDIVO
conplōrandus, –a, –um
SUPINO
conploratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPLOROR100}}