conpellor - Diatesi passiva

(conpello, conpellis, conpuli, conpulsum, conpellĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conpellor
II sing.
conpellĕris, conpellĕre
III sing.
conpellĭtur
I plur.
conpellĭmur
II plur.
conpellimĭni
III plur.
conpelluntur
IMPERFETTO
I sing.
conpellēbar
II sing.
conpellebāris, conpellebāre
III sing.
conpellebātur
I plur.
conpellebāmur
II plur.
conpellebamĭni
III plur.
conpellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conpellar
II sing.
conpellēris, conpellēre
III sing.
conpellētur
I plur.
conpellēmur
II plur.
conpellemĭni
III plur.
conpellentur
PERFETTO
I sing.
conpulsus, –a, –um sum
II sing.
conpulsus, –a, –um es
III sing.
conpulsus, –a, –um est
I plur.
conpulsi, –ae, –a sumus
II plur.
conpulsi, –ae, –a estis
III plur.
conpulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpulsus, –a, –um eram
II sing.
conpulsus, –a, –um eras
III sing.
conpulsus, –a, –um erat
I plur.
conpulsi, –ae, –a eramus
II plur.
conpulsi, –ae, –a eratis
III plur.
conpulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conpulsus, –a, –um ero
II sing.
conpulsus, –a, –um eris
III sing.
conpulsus, –a, –um erit
I plur.
conpulsi, –ae, –a erimus
II plur.
conpulsi, –ae, –a eritis
III plur.
conpulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conpellar
II sing.
conpellāris, conpellāre
III sing.
conpellātur
I plur.
conpellāmur
II plur.
conpellamĭni
III plur.
conpellantur
IMPERFETTO
I sing.
conpellĕrer
II sing.
conpellerēris, conpellerēre
III sing.
conpellerētur
I plur.
conpellerēmur
II plur.
conpelleremĭni
III plur.
conpellerentur
PERFETTO
I sing.
conpulsus, –a, –um sim
II sing.
conpulsus, –a, –um sis
III sing.
conpulsus, –a, –um sit
I plur.
conpulsi, –ae, –a simus
II plur.
conpulsi, –ae, –a sitis
III plur.
conpulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpulsus, –a, –um essem
II sing.
conpulsus, –a, –um esses
III sing.
conpulsus, –a, –um esset
I plur.
conpulsi, –ae, –a essemus
II plur.
conpulsi, –ae, –a essetis
III plur.
conpulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conpellĕre
II plur.
conpellimĭni
FUTURO
II sing.
conpellĭtor
III sing.
conpellĭtor
II plur.
III plur.
conpelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conpulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conpelli
PERFETTO
Singolare:
conpulsus, –a, –um esse
Plurale:
conpulsi, –ae, –a esse
FUTURO
conpulsum esse
GERUNDIVO
conpellendus, –a, –um
SUPINO
conpulsu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPELLOR200}}