conpensor - Diatesi passiva

(conpenso, conpensas, conpensavi, conpensatum, conpensāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conpensor
II sing.
conpensāris, conpensāre
III sing.
conpensātur
I plur.
conpensāmur
II plur.
conpensamĭni
III plur.
conpensantur
IMPERFETTO
I sing.
conpensābar
II sing.
conpensabāris, conpensabāre
III sing.
conpensabātur
I plur.
conpensabāmur
II plur.
conpensabamĭni
III plur.
conpensabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conpensābor
II sing.
conpensabĕris, conpensabĕre
III sing.
conpensabĭtur
I plur.
conpensabĭmur
II plur.
conpensabimĭni
III plur.
conpensabuntur
PERFETTO
I sing.
conpensatus, –a, –um sum
II sing.
conpensatus, –a, –um es
III sing.
conpensatus, –a, –um est
I plur.
conpensati, –ae, –a sumus
II plur.
conpensati, –ae, –a estis
III plur.
conpensati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpensatus, –a, –um eram
II sing.
conpensatus, –a, –um eras
III sing.
conpensatus, –a, –um erat
I plur.
conpensati, –ae, –a eramus
II plur.
conpensati, –ae, –a eratis
III plur.
conpensati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conpensatus, –a, –um ero
II sing.
conpensatus, –a, –um eris
III sing.
conpensatus, –a, –um erit
I plur.
conpensati, –ae, –a erimus
II plur.
conpensati, –ae, –a eritis
III plur.
conpensati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conpenser
II sing.
conpensēris, conpensēre
III sing.
conpensētur
I plur.
conpensēmur
II plur.
conpensemĭni
III plur.
conpensentur
IMPERFETTO
I sing.
conpensārer
II sing.
conpensarēris, conpensarēre
III sing.
conpensarētur
I plur.
conpensarēmur
II plur.
conpensaremĭni
III plur.
conpensarentur
PERFETTO
I sing.
conpensatus, –a, –um sim
II sing.
conpensatus, –a, –um sis
III sing.
conpensatus, –a, –um sit
I plur.
conpensati, –ae, –a simus
II plur.
conpensati, –ae, –a sitis
III plur.
conpensati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conpensatus, –a, –um essem
II sing.
conpensatus, –a, –um esses
III sing.
conpensatus, –a, –um esset
I plur.
conpensati, –ae, –a essemus
II plur.
conpensati, –ae, –a essetis
III plur.
conpensati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conpensāre
II plur.
conpensamĭni
FUTURO
II sing.
conpensātor
III sing.
conpensātor
II plur.
III plur.
conpensantor
PARTICIPIO
PERFETTO
conpensatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conpensāri
PERFETTO
Singolare:
conpensatus, –a, –um esse
Plurale:
conpensati, –ae, –a esse
FUTURO
conpensatum esse
GERUNDIVO
conpensandus, –a, –um
SUPINO
conpensatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONPENSOR100}}
---CACHE---