conlŭor - Diatesi passiva

(conlŭo, conlŭis, conlui, conlutum, conlŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlŭor
II sing.
conlŭĕris, conlŭĕre
III sing.
conlŭĭtur
I plur.
conlŭĭmur
II plur.
conlŭimĭni
III plur.
conlŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
conlŭēbar
II sing.
conlŭebāris, conlŭebāre
III sing.
conlŭebātur
I plur.
conlŭebāmur
II plur.
conlŭebamĭni
III plur.
conlŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlŭar
II sing.
conlŭēris, conlŭēre
III sing.
conlŭētur
I plur.
conlŭēmur
II plur.
conlŭemĭni
III plur.
conlŭentur
PERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um sum
II sing.
conlutus, –a, –um es
III sing.
conlutus, –a, –um est
I plur.
conluti, –ae, –a sumus
II plur.
conluti, –ae, –a estis
III plur.
conluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um eram
II sing.
conlutus, –a, –um eras
III sing.
conlutus, –a, –um erat
I plur.
conluti, –ae, –a eramus
II plur.
conluti, –ae, –a eratis
III plur.
conluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conlutus, –a, –um ero
II sing.
conlutus, –a, –um eris
III sing.
conlutus, –a, –um erit
I plur.
conluti, –ae, –a erimus
II plur.
conluti, –ae, –a eritis
III plur.
conluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlŭar
II sing.
conlŭāris, conlŭāre
III sing.
conlŭātur
I plur.
conlŭāmur
II plur.
conlŭamĭni
III plur.
conlŭantur
IMPERFETTO
I sing.
conlŭĕrer
II sing.
conlŭerēris, conlŭerēre
III sing.
conlŭerētur
I plur.
conlŭerēmur
II plur.
conlŭeremĭni
III plur.
conlŭerentur
PERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um sim
II sing.
conlutus, –a, –um sis
III sing.
conlutus, –a, –um sit
I plur.
conluti, –ae, –a simus
II plur.
conluti, –ae, –a sitis
III plur.
conluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um essem
II sing.
conlutus, –a, –um esses
III sing.
conlutus, –a, –um esset
I plur.
conluti, –ae, –a essemus
II plur.
conluti, –ae, –a essetis
III plur.
conluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlŭĕre
II plur.
conlŭimĭni
FUTURO
II sing.
conlŭĭtor
III sing.
conlŭĭtor
II plur.
III plur.
conlŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conlutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conlŭi
PERFETTO
Singolare:
conlutus, –a, –um esse
Plurale:
conluti, –ae, –a esse
FUTURO
conlutum esse
GERUNDIVO
conlŭendus, –a, –um
SUPINO
conlutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONLUOR100}}