conlŭor - Diatesi passiva
(conlŭo, conlŭis, conlui, conlutum, conlŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlŭor
II sing.
conlŭĕris, conlŭĕre
III sing.
conlŭĭtur
I plur.
conlŭĭmur
II plur.
conlŭimĭni
III plur.
conlŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
conlŭēbar
II sing.
conlŭebāris, conlŭebāre
III sing.
conlŭebātur
I plur.
conlŭebāmur
II plur.
conlŭebamĭni
III plur.
conlŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlŭar
II sing.
conlŭēris, conlŭēre
III sing.
conlŭētur
I plur.
conlŭēmur
II plur.
conlŭemĭni
III plur.
conlŭentur
PERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um sum
II sing.
conlutus, –a, –um es
III sing.
conlutus, –a, –um est
I plur.
conluti, –ae, –a sumus
II plur.
conluti, –ae, –a estis
III plur.
conluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um eram
II sing.
conlutus, –a, –um eras
III sing.
conlutus, –a, –um erat
I plur.
conluti, –ae, –a eramus
II plur.
conluti, –ae, –a eratis
III plur.
conluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conlutus, –a, –um ero
II sing.
conlutus, –a, –um eris
III sing.
conlutus, –a, –um erit
I plur.
conluti, –ae, –a erimus
II plur.
conluti, –ae, –a eritis
III plur.
conluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlŭar
II sing.
conlŭāris, conlŭāre
III sing.
conlŭātur
I plur.
conlŭāmur
II plur.
conlŭamĭni
III plur.
conlŭantur
IMPERFETTO
I sing.
conlŭĕrer
II sing.
conlŭerēris, conlŭerēre
III sing.
conlŭerētur
I plur.
conlŭerēmur
II plur.
conlŭeremĭni
III plur.
conlŭerentur
PERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um sim
II sing.
conlutus, –a, –um sis
III sing.
conlutus, –a, –um sit
I plur.
conluti, –ae, –a simus
II plur.
conluti, –ae, –a sitis
III plur.
conluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlutus, –a, –um essem
II sing.
conlutus, –a, –um esses
III sing.
conlutus, –a, –um esset
I plur.
conluti, –ae, –a essemus
II plur.
conluti, –ae, –a essetis
III plur.
conluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlŭĕre
II plur.
conlŭimĭni
FUTURO
II sing.
conlŭĭtor
III sing.
conlŭĭtor
II plur.
–
III plur.
conlŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conlutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conlŭi
PERFETTO
Singolare:
conlutus, –a, –um esse
Plurale:
conluti, –ae, –a esse
FUTURO
conlutum esse
GERUNDIVO
conlŭendus, –a, –um
SUPINO
conlutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
conlŭor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android