conlustror - Diatesi passiva
(conlustro, conlustras, conlustravi, conlustratum, conlustrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlustror
II sing.
conlustrāris, conlustrāre
III sing.
conlustrātur
I plur.
conlustrāmur
II plur.
conlustramĭni
III plur.
conlustrantur
IMPERFETTO
I sing.
conlustrābar
II sing.
conlustrabāris, conlustrabāre
III sing.
conlustrabātur
I plur.
conlustrabāmur
II plur.
conlustrabamĭni
III plur.
conlustrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlustrābor
II sing.
conlustrabĕris, conlustrabĕre
III sing.
conlustrabĭtur
I plur.
conlustrabĭmur
II plur.
conlustrabimĭni
III plur.
conlustrabuntur
PERFETTO
I sing.
conlustratus, –a, –um sum
II sing.
conlustratus, –a, –um es
III sing.
conlustratus, –a, –um est
I plur.
conlustrati, –ae, –a sumus
II plur.
conlustrati, –ae, –a estis
III plur.
conlustrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlustratus, –a, –um eram
II sing.
conlustratus, –a, –um eras
III sing.
conlustratus, –a, –um erat
I plur.
conlustrati, –ae, –a eramus
II plur.
conlustrati, –ae, –a eratis
III plur.
conlustrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conlustratus, –a, –um ero
II sing.
conlustratus, –a, –um eris
III sing.
conlustratus, –a, –um erit
I plur.
conlustrati, –ae, –a erimus
II plur.
conlustrati, –ae, –a eritis
III plur.
conlustrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlustrer
II sing.
conlustrēris, conlustrēre
III sing.
conlustrētur
I plur.
conlustrēmur
II plur.
conlustremĭni
III plur.
conlustrentur
IMPERFETTO
I sing.
conlustrārer
II sing.
conlustrarēris, conlustrarēre
III sing.
conlustrarētur
I plur.
conlustrarēmur
II plur.
conlustraremĭni
III plur.
conlustrarentur
PERFETTO
I sing.
conlustratus, –a, –um sim
II sing.
conlustratus, –a, –um sis
III sing.
conlustratus, –a, –um sit
I plur.
conlustrati, –ae, –a simus
II plur.
conlustrati, –ae, –a sitis
III plur.
conlustrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlustratus, –a, –um essem
II sing.
conlustratus, –a, –um esses
III sing.
conlustratus, –a, –um esset
I plur.
conlustrati, –ae, –a essemus
II plur.
conlustrati, –ae, –a essetis
III plur.
conlustrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlustrāre
II plur.
conlustramĭni
FUTURO
II sing.
conlustrātor
III sing.
conlustrātor
II plur.
–
III plur.
conlustrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
conlustratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
conlustrāri
PERFETTO
Singolare:
conlustratus, –a, –um esse
Plurale:
conlustrati, –ae, –a esse
FUTURO
conlustratum esse
GERUNDIVO
conlustrandus, –a, –um
SUPINO
conlustratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
conlustror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android