conlūcor - Diatesi passiva

(conlūco, conlūcas, conlūcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlūcor
II sing.
conlūcāris, conlūcāre
III sing.
conlūcātur
I plur.
conlūcāmur
II plur.
conlūcamĭni
III plur.
conlūcantur
IMPERFETTO
I sing.
conlūcābar
II sing.
conlūcabāris, conlūcabāre
III sing.
conlūcabātur
I plur.
conlūcabāmur
II plur.
conlūcabamĭni
III plur.
conlūcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlūcābor
II sing.
conlūcabĕris, conlūcabĕre
III sing.
conlūcabĭtur
I plur.
conlūcabĭmur
II plur.
conlūcabimĭni
III plur.
conlūcabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlūcer
II sing.
conlūcēris, conlūcēre
III sing.
conlūcētur
I plur.
conlūcēmur
II plur.
conlūcemĭni
III plur.
conlūcentur
IMPERFETTO
I sing.
conlūcārer
II sing.
conlūcarēris, conlūcarēre
III sing.
conlūcarētur
I plur.
conlūcarēmur
II plur.
conlūcaremĭni
III plur.
conlūcarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlūcāre
II plur.
conlūcamĭni
FUTURO
II sing.
conlūcātor
III sing.
conlūcātor
II plur.
III plur.
conlūcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
conlūcāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
conlūcandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONLUCOR100}}