coniungor - Diatesi passiva

(coniungo, coniungis, coniunxi, coniunctum, coniungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
coniungor
II sing.
coniungĕris, coniungĕre
III sing.
coniungĭtur
I plur.
coniungĭmur
II plur.
coniungimĭni
III plur.
coniunguntur
IMPERFETTO
I sing.
coniungēbar
II sing.
coniungebāris, coniungebāre
III sing.
coniungebātur
I plur.
coniungebāmur
II plur.
coniungebamĭni
III plur.
coniungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
coniungar
II sing.
coniungēris, coniungēre
III sing.
coniungētur
I plur.
coniungēmur
II plur.
coniungemĭni
III plur.
coniungentur
PERFETTO
I sing.
coniunctus, –a, –um sum
II sing.
coniunctus, –a, –um es
III sing.
coniunctus, –a, –um est
I plur.
coniuncti, –ae, –a sumus
II plur.
coniuncti, –ae, –a estis
III plur.
coniuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniunctus, –a, –um eram
II sing.
coniunctus, –a, –um eras
III sing.
coniunctus, –a, –um erat
I plur.
coniuncti, –ae, –a eramus
II plur.
coniuncti, –ae, –a eratis
III plur.
coniuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coniunctus, –a, –um ero
II sing.
coniunctus, –a, –um eris
III sing.
coniunctus, –a, –um erit
I plur.
coniuncti, –ae, –a erimus
II plur.
coniuncti, –ae, –a eritis
III plur.
coniuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
coniungar
II sing.
coniungāris, coniungāre
III sing.
coniungātur
I plur.
coniungāmur
II plur.
coniungamĭni
III plur.
coniungantur
IMPERFETTO
I sing.
coniungĕrer
II sing.
coniungerēris, coniungerēre
III sing.
coniungerētur
I plur.
coniungerēmur
II plur.
coniungeremĭni
III plur.
coniungerentur
PERFETTO
I sing.
coniunctus, –a, –um sim
II sing.
coniunctus, –a, –um sis
III sing.
coniunctus, –a, –um sit
I plur.
coniuncti, –ae, –a simus
II plur.
coniuncti, –ae, –a sitis
III plur.
coniuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniunctus, –a, –um essem
II sing.
coniunctus, –a, –um esses
III sing.
coniunctus, –a, –um esset
I plur.
coniuncti, –ae, –a essemus
II plur.
coniuncti, –ae, –a essetis
III plur.
coniuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
coniungĕre
II plur.
coniungimĭni
FUTURO
II sing.
coniungĭtor
III sing.
coniungĭtor
II plur.
III plur.
coniunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
coniunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
coniungi
PERFETTO
Singolare:
coniunctus, –a, –um esse
Plurale:
coniuncti, –ae, –a esse
FUTURO
coniunctum esse
GERUNDIVO
coniungendus, –a, –um
SUPINO
coniunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONIUNGOR100}}
---CACHE---