Donazione

coniunctus

(coniunctus, coniunctă, coniunctum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
coniunctus
Gen.
coniuncti
Dat.
coniuncto
Acc.
coniunctum
Abl.
coniuncto
Voc.
coniuncte
PLURALE
Nom.
coniuncti
Gen.
coniunctōrum
Dat.
coniunctis
Acc.
coniunctos
Abl.
coniunctis
Voc.
coniuncti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
coniunctă
Gen.
coniunctae
Dat.
coniunctae
Acc.
coniunctam
Abl.
coniunctā
Voc.
coniunctă
PLURALE
Nom.
coniunctae
Gen.
coniunctārum
Dat.
coniunctis
Acc.
coniunctas
Abl.
coniunctis
Voc.
coniunctae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
coniunctum
Gen.
coniuncti
Dat.
coniuncto
Acc.
coniunctum
Abl.
coniuncto
Voc.
coniunctum
PLURALE
Nom.
coniuncta
Gen.
coniunctōrum
Dat.
coniunctis
Acc.
coniuncta
Abl.
coniunctis
Voc.
coniuncta

‹ coniunctŭs
coniunctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
coniunctīvus agg. I cl.
coniunctrix sost. femm. III decl.
coniunctum Sost. nt. II decl.
coniunctūrūs agg. part. fut.
coniunctŭs sost. masch. IV decl.
coniunctus agg. part. perf. I cl.
coniunctus agg. inf. perf.
coniungens agg. part. pres. II cl.
coniungo v. tr. III coniug.
coniungor v. tr. III coniug.
coniunx sost. masch. e femm. III decl.
coniūrans agg. part. pres. II cl.
coniurati sost. masch. pl. II decl.
coniūrātĭo sost. femm. III decl.
coniuratūrūs agg. part. fut.
coniūro v. intr. I coniug.
coniux sost. masch. e femm. III decl.
cōnīvens agg. part. pres. II cl.
cōnīventĭa sost. femm. I decl.
cōnīvĕo v. tr. e intr. II coniug.
{{ID:CONIUNCTUS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android