concĭpĭlor - Diatesi passiva
(concĭpĭlo, concĭpĭlas, concipilavi, concipilatum, concĭpĭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
concĭpĭlor
II sing.
concĭpĭlāris, concĭpĭlāre
III sing.
concĭpĭlātur
I plur.
concĭpĭlāmur
II plur.
concĭpĭlamĭni
III plur.
concĭpĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
concĭpĭlābar
II sing.
concĭpĭlabāris, concĭpĭlabāre
III sing.
concĭpĭlabātur
I plur.
concĭpĭlabāmur
II plur.
concĭpĭlabamĭni
III plur.
concĭpĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
concĭpĭlābor
II sing.
concĭpĭlabĕris, concĭpĭlabĕre
III sing.
concĭpĭlabĭtur
I plur.
concĭpĭlabĭmur
II plur.
concĭpĭlabimĭni
III plur.
concĭpĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um sum
II sing.
concipilatus, –a, –um es
III sing.
concipilatus, –a, –um est
I plur.
concipilati, –ae, –a sumus
II plur.
concipilati, –ae, –a estis
III plur.
concipilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um eram
II sing.
concipilatus, –a, –um eras
III sing.
concipilatus, –a, –um erat
I plur.
concipilati, –ae, –a eramus
II plur.
concipilati, –ae, –a eratis
III plur.
concipilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
concipilatus, –a, –um ero
II sing.
concipilatus, –a, –um eris
III sing.
concipilatus, –a, –um erit
I plur.
concipilati, –ae, –a erimus
II plur.
concipilati, –ae, –a eritis
III plur.
concipilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
concĭpĭler
II sing.
concĭpĭlēris, concĭpĭlēre
III sing.
concĭpĭlētur
I plur.
concĭpĭlēmur
II plur.
concĭpĭlemĭni
III plur.
concĭpĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
concĭpĭlārer
II sing.
concĭpĭlarēris, concĭpĭlarēre
III sing.
concĭpĭlarētur
I plur.
concĭpĭlarēmur
II plur.
concĭpĭlaremĭni
III plur.
concĭpĭlarentur
PERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um sim
II sing.
concipilatus, –a, –um sis
III sing.
concipilatus, –a, –um sit
I plur.
concipilati, –ae, –a simus
II plur.
concipilati, –ae, –a sitis
III plur.
concipilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um essem
II sing.
concipilatus, –a, –um esses
III sing.
concipilatus, –a, –um esset
I plur.
concipilati, –ae, –a essemus
II plur.
concipilati, –ae, –a essetis
III plur.
concipilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
concĭpĭlāre
II plur.
concĭpĭlamĭni
FUTURO
II sing.
concĭpĭlātor
III sing.
concĭpĭlātor
II plur.
–
III plur.
concĭpĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
concipilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
concĭpĭlāri
PERFETTO
Singolare:
concipilatus, –a, –um esse
Plurale:
concipilati, –ae, –a esse
FUTURO
concipilatum esse
GERUNDIVO
concĭpĭlandus, –a, –um
SUPINO
concipilatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
concĭpĭlor v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android