concĭpĭlor - Diatesi passiva

(concĭpĭlo, concĭpĭlas, concipilavi, concipilatum, concĭpĭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
concĭpĭlor
II sing.
concĭpĭlāris, concĭpĭlāre
III sing.
concĭpĭlātur
I plur.
concĭpĭlāmur
II plur.
concĭpĭlamĭni
III plur.
concĭpĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
concĭpĭlābar
II sing.
concĭpĭlabāris, concĭpĭlabāre
III sing.
concĭpĭlabātur
I plur.
concĭpĭlabāmur
II plur.
concĭpĭlabamĭni
III plur.
concĭpĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
concĭpĭlābor
II sing.
concĭpĭlabĕris, concĭpĭlabĕre
III sing.
concĭpĭlabĭtur
I plur.
concĭpĭlabĭmur
II plur.
concĭpĭlabimĭni
III plur.
concĭpĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um sum
II sing.
concipilatus, –a, –um es
III sing.
concipilatus, –a, –um est
I plur.
concipilati, –ae, –a sumus
II plur.
concipilati, –ae, –a estis
III plur.
concipilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um eram
II sing.
concipilatus, –a, –um eras
III sing.
concipilatus, –a, –um erat
I plur.
concipilati, –ae, –a eramus
II plur.
concipilati, –ae, –a eratis
III plur.
concipilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
concipilatus, –a, –um ero
II sing.
concipilatus, –a, –um eris
III sing.
concipilatus, –a, –um erit
I plur.
concipilati, –ae, –a erimus
II plur.
concipilati, –ae, –a eritis
III plur.
concipilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
concĭpĭler
II sing.
concĭpĭlēris, concĭpĭlēre
III sing.
concĭpĭlētur
I plur.
concĭpĭlēmur
II plur.
concĭpĭlemĭni
III plur.
concĭpĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
concĭpĭlārer
II sing.
concĭpĭlarēris, concĭpĭlarēre
III sing.
concĭpĭlarētur
I plur.
concĭpĭlarēmur
II plur.
concĭpĭlaremĭni
III plur.
concĭpĭlarentur
PERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um sim
II sing.
concipilatus, –a, –um sis
III sing.
concipilatus, –a, –um sit
I plur.
concipilati, –ae, –a simus
II plur.
concipilati, –ae, –a sitis
III plur.
concipilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concipilatus, –a, –um essem
II sing.
concipilatus, –a, –um esses
III sing.
concipilatus, –a, –um esset
I plur.
concipilati, –ae, –a essemus
II plur.
concipilati, –ae, –a essetis
III plur.
concipilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
concĭpĭlāre
II plur.
concĭpĭlamĭni
FUTURO
II sing.
concĭpĭlātor
III sing.
concĭpĭlātor
II plur.
III plur.
concĭpĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
concipilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
concĭpĭlāri
PERFETTO
Singolare:
concipilatus, –a, –um esse
Plurale:
concipilati, –ae, –a esse
FUTURO
concipilatum esse
GERUNDIVO
concĭpĭlandus, –a, –um
SUPINO
concipilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONCIPILOR100}}
---CACHE---