Declinatore / Coniugatore Latino
FORMA PASSIVA: |
INDICATIVO |
PRESENTE |
I sing. | concēlor |
II sing. | concēlāris, concēlāre |
III sing. | concēlātur |
I plur. | concēlāmur |
II plur. | concēlamĭni |
III plur. | concēlantur |
IMPERFETTO |
I sing. | concēlābar |
II sing. | concēlabāris, concēlabāre |
III sing. | concēlabātur |
I plur. | concēlabāmur |
II plur. | concēlabamĭni |
III plur. | concēlabantur |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | concēlābor |
II sing. | concēlabĕris, concēlabĕre |
III sing. | concēlabĭtur |
I plur. | concēlabĭmur |
II plur. | concēlabimĭni |
III plur. | concēlabuntur |
PERFETTO |
I sing. | concelatus, –a, –um sum |
II sing. | concelatus, –a, –um es |
III sing. | concelatus, –a, –um est |
I plur. | concelati, –ae, –a sumus |
II plur. | concelati, –ae, –a estis |
III plur. | concelati, –ae, –a sunt |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concelatus, –a, –um eram |
II sing. | concelatus, –a, –um eras |
III sing. | concelatus, –a, –um erat |
I plur. | concelati, –ae, –a eramus |
II plur. | concelati, –ae, –a eratis |
III plur. | concelati, –ae, –a erant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | concelatus, –a, –um ero |
II sing. | concelatus, –a, –um eris |
III sing. | concelatus, –a, –um erit |
I plur. | concelati, –ae, –a erimus |
II plur. | concelati, –ae, –a eritis |
III plur. | concelati, –ae, –a erunt |
PRESENTE |
I sing. | concēler |
II sing. | concēlēris, concēlēre |
III sing. | concēlētur |
I plur. | concēlēmur |
II plur. | concēlemĭni |
III plur. | concēlentur |
IMPERFETTO |
I sing. | concēlārer |
II sing. | concēlarēris, concēlarēre |
III sing. | concēlarētur |
I plur. | concēlarēmur |
II plur. | concēlaremĭni |
III plur. | concēlarentur |
PERFETTO |
I sing. | concelatus, –a, –um sim |
II sing. | concelatus, –a, –um sis |
III sing. | concelatus, –a, –um sit |
I plur. | concelati, –ae, –a simus |
II plur. | concelati, –ae, –a sitis |
III plur. | concelati, –ae, –a sint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | concelatus, –a, –um essem |
II sing. | concelatus, –a, –um esses |
III sing. | concelatus, –a, –um esset |
I plur. | concelati, –ae, –a essemus |
II plur. | concelati, –ae, –a essetis |
III plur. | concelati, –ae, –a essent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | concēlāre |
II plur. | concēlamĭni |
FUTURO |
II sing. | concēlātor |
III sing. | concēlātor |
II plur. | – |
III plur. | concēlantor |
PARTICIPIO |
PERFETTO |
concelatus, –a, –um |
INFINITO |
PRESENTE |
concēlāri |
PERFETTO |
Singolare: | concelatus, –a, –um esse |
Plurale: | concelati, –ae, –a esse |
FUTURO |
concelatum esse |
GERUNDIVO |
concēlandus, –a, –um |
SUPINO |
concelatu |
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:CONCELOR100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|