complōdor - Diatesi passiva
(complōdo, complōdis, complosi, complosum, complōdĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
complōdor
II sing.
complōdĕris, complōdĕre
III sing.
complōdĭtur
I plur.
complōdĭmur
II plur.
complōdimĭni
III plur.
complōduntur
IMPERFETTO
I sing.
complōdēbar
II sing.
complōdebāris, complōdebāre
III sing.
complōdebātur
I plur.
complōdebāmur
II plur.
complōdebamĭni
III plur.
complōdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
complōdar
II sing.
complōdēris, complōdēre
III sing.
complōdētur
I plur.
complōdēmur
II plur.
complōdemĭni
III plur.
complōdentur
PERFETTO
I sing.
complosus, –a, –um sum
II sing.
complosus, –a, –um es
III sing.
complosus, –a, –um est
I plur.
complosi, –ae, –a sumus
II plur.
complosi, –ae, –a estis
III plur.
complosi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
complosus, –a, –um eram
II sing.
complosus, –a, –um eras
III sing.
complosus, –a, –um erat
I plur.
complosi, –ae, –a eramus
II plur.
complosi, –ae, –a eratis
III plur.
complosi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
complosus, –a, –um ero
II sing.
complosus, –a, –um eris
III sing.
complosus, –a, –um erit
I plur.
complosi, –ae, –a erimus
II plur.
complosi, –ae, –a eritis
III plur.
complosi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
complōdar
II sing.
complōdāris, complōdāre
III sing.
complōdātur
I plur.
complōdāmur
II plur.
complōdamĭni
III plur.
complōdantur
IMPERFETTO
I sing.
complōdĕrer
II sing.
complōderēris, complōderēre
III sing.
complōderētur
I plur.
complōderēmur
II plur.
complōderemĭni
III plur.
complōderentur
PERFETTO
I sing.
complosus, –a, –um sim
II sing.
complosus, –a, –um sis
III sing.
complosus, –a, –um sit
I plur.
complosi, –ae, –a simus
II plur.
complosi, –ae, –a sitis
III plur.
complosi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
complosus, –a, –um essem
II sing.
complosus, –a, –um esses
III sing.
complosus, –a, –um esset
I plur.
complosi, –ae, –a essemus
II plur.
complosi, –ae, –a essetis
III plur.
complosi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
complōdĕre
II plur.
complōdimĭni
FUTURO
II sing.
complōdĭtor
III sing.
complōdĭtor
II plur.
–
III plur.
complōduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
complosus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
complōdi
PERFETTO
Singolare:
complosus, –a, –um esse
Plurale:
complosi, –ae, –a esse
FUTURO
complosum esse
GERUNDIVO
complōdendus, –a, –um
SUPINO
complosu
Vedi la forma attiva di questo lemma
complōdor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android