complōro - Diatesi attiva
(complōro, complōras, comploravi, comploratum, complōrāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
complōro
II sing.
complōras
III sing.
complōrat
I plur.
complōrāmus
II plur.
complōrātis
III plur.
complōrant
IMPERFETTO
I sing.
complōrābam
II sing.
complōrābas
III sing.
complōrābat
I plur.
complōrabāmus
II plur.
complōrabātis
III plur.
complōrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
complōrābo
II sing.
complōrābis
III sing.
complōrābit
I plur.
complōrabĭmus
II plur.
complōrabĭtis
III plur.
complōrābunt
PERFETTO
I sing.
comploravi
II sing.
comploravisti
III sing.
comploravit
I plur.
comploravĭmus
II plur.
comploravistis
III plur.
comploravēreunt, comploravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comploravĕram
II sing.
comploravĕras
III sing.
comploravĕrat
I plur.
comploraverāmus
II plur.
comploraverātis
III plur.
comploravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
comploravĕro
II sing.
comploravĕris
III sing.
comploravĕrit
I plur.
comploraverĭmus
II plur.
comploraverĭtis
III plur.
comploravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
complōrem
II sing.
complōres
III sing.
complōret
I plur.
complōrēmus
II plur.
complōrētis
III plur.
complōrent
IMPERFETTO
I sing.
complōrārem
II sing.
complōrāres
III sing.
complōrāret
I plur.
complōrarēmus
II plur.
complōrarētis
III plur.
complōrārent
PERFETTO
I sing.
comploravĕrim
II sing.
comploravĕris
III sing.
comploravĕrit
I plur.
comploraverĭmus
II plur.
comploraverĭtis
III plur.
comploravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comploravissem
II sing.
comploravisses
III sing.
comploravisset
I plur.
comploravissēmus
II plur.
comploravissētis
III plur.
comploravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
complōra
II plur.
complōrāte
FUTURO
II sing.
complōrāto
III sing.
complōrāto
II plur.
complōratōte
III plur.
complōranto
PARTICIPIO
PRESENTE
complōrans, –antis
FUTURO
comploratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
complōrāre
PERFETTO
comploravisse
FUTURO
Singolare:
comploratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
comploratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
complōrandi
Dativo:
complōrando
Accusativo:
ad complōrandum
Ablativo:
complōrando
SUPINO
comploratum
Vedi la forma passiva di questo lemma
complōro v. tr. e intr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android