Declinatore / Coniugatore Latino


 Cerca nelle forme flesse
Donazione


commūnĭor - Diatesi passiva

(commūnĭo, commūnis, communii, communitum, commūnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭor
 II sing. commūnīris, commūnīre
 III sing. commūnītur
 I plur. commūnīmur
 II plur. commūnimĭni
 III plur. commūniuntur
IMPERFETTO
 I sing. commūniēbar
 II sing. commūniebāris, commūniebāre
 III sing. commūniebātur
 I plur. commūniebāmur
 II plur. commūniebamĭni
 III plur. commūniebantur
FUTURO SEMPLICE
 I sing. commūnĭar
 II sing. commūniēris, commūniēre
 III sing. commūniētur
 I plur. commūniēmur
 II plur. commūniemĭni
 III plur. commūnientur
PERFETTO
 I sing. communitus, –a, –um sum
 II sing. communitus, –a, –um es
 III sing. communitus, –a, –um est
 I plur. communiti, –ae, –a sumus
 II plur. communiti, –ae, –a estis
 III plur. communiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communitus, –a, –um eram
 II sing. communitus, –a, –um eras
 III sing. communitus, –a, –um erat
 I plur. communiti, –ae, –a eramus
 II plur. communiti, –ae, –a eratis
 III plur. communiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
 I sing. communitus, –a, –um ero
 II sing. communitus, –a, –um eris
 III sing. communitus, –a, –um erit
 I plur. communiti, –ae, –a erimus
 II plur. communiti, –ae, –a eritis
 III plur. communiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
 I sing. commūnĭar
 II sing. commūniāris, commūniāre
 III sing. commūniātur
 I plur. commūniāmur
 II plur. commūniamĭni
 III plur. commūniantur
IMPERFETTO
 I sing. commūnīrer
 II sing. commūnirēris, communiirēre
 III sing. commūnirētur
 I plur. commūnirēmur
 II plur. commūnirēmini
 III plur. commūnirentur
PERFETTO
 I sing. communitus, –a, –um sim
 II sing. communitus, –a, –um sis
 III sing. communitus, –a, –um sit
 I plur. communiti, –ae, –a simus
 II plur. communiti, –ae, –a sitis
 III plur. communiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
 I sing. communitus, –a, –um essem
 II sing. communitus, –a, –um esses
 III sing. communitus, –a, –um esset
 I plur. communiti, –ae, –a essemus
 II plur. communiti, –ae, –a essetis
 III plur. communiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
 II sing. commūnīre
 II plur. commūnimĭni
FUTURO
 II sing. commūnītor
 III sing. commūnītor
 II plur. –
 III plur. commūniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
 communitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
 commūnīri
PERFETTO
 Singolare: communitus, –a, –um esse
 Plurale: communiti, –ae, –a esse
FUTURO
 communitum esse
GERUNDIVO
 commūniendus, –a, –um
SUPINO
 communitu

Vedi la forma attiva di questo lemma


<<  commūnĭo commūnis  >>

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Sfoglia il dizionario latino-italiano a partire da:



{{ID:COMMUNIOR200}} ---CACHE---