commurmŭror - Diatesi attiva
(commurmŭror, commurmŭrāris, commurmuratus sum, commurmŭrāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
commurmŭror
II sing.
commurmŭrāris, commurmŭrāre
III sing.
commurmŭrātur
I plur.
commurmŭrāmur
II plur.
commurmŭramĭni
III plur.
commurmŭrantur
IMPERFETTO
I sing.
commurmŭrābar
II sing.
commurmŭrabāris, commurmŭrabāre
III sing.
commurmŭrabātur
I plur.
commurmŭrabāmus
II plur.
commurmŭrabamĭni
III plur.
commurmŭrantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
commurmŭrābor
II sing.
commurmŭrabĕris, commurmŭrabĕre
III sing.
commurmŭrabĭtur
I plur.
commurmŭrabĭmur
II plur.
commurmŭrabimĭni
III plur.
commurmŭrabuntur
PERFETTO
I sing.
commurmuratus, –a, –um sum
II sing.
commurmuratus, –a, –um es
III sing.
commurmuratus, –a, –um est
I plur.
commurmurati, –ae, –a sumus
II plur.
commurmurati, –ae, –a estis
III plur.
commurmurati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commurmuratus, –a, –um eram
II sing.
commurmuratus, –a, –um eras
III sing.
commurmuratus, –a, –um erat
I plur.
commurmurati, –ae, –a eramus
II plur.
commurmurati, –ae, –a eratis
III plur.
commurmurati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
commurmuratus, –a, –um ero
II sing.
commurmuratus, –a, –um eris
III sing.
commurmuratus, –a, –um erit
I plur.
commurmurati, –ae, –a erimus
II plur.
commurmurati, –ae, –a eritis
III plur.
commurmurati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
commurmŭrer
II sing.
commurmŭrēris, commurmŭrēre
III sing.
commurmŭrētur
I plur.
commurmŭrēmur
II plur.
commurmŭremĭni
III plur.
commurmŭrentur
IMPERFETTO
I sing.
commurmŭrārer
II sing.
commurmŭrarēris, commurmŭrarēre
III sing.
commurmŭrarētur
I plur.
commurmŭrāremur
II plur.
commurmŭraremĭni
III plur.
commurmŭrarentur
PERFETTO
I sing.
commurmuratus, –a, –um sim
II sing.
commurmuratus, –a, –um sis
III sing.
commurmuratus, –a, –um sit
I plur.
commurmurati, –ae, –a simus
II plur.
commurmurati, –ae, –a sitis
III plur.
commurmurati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commurmuratus, –a, –um essem
II sing.
commurmuratus, –a, –um esses
III sing.
commurmuratus, –a, –um esset
I plur.
commurmurati, –ae, –a essemus
II plur.
commurmurati, –ae, –a essetis
III plur.
commurmurati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
commurmŭrāre
II plur.
commurmŭramĭni
FUTURO
II sing.
commurmŭrātor
III sing.
commurmŭrātor
II plur.
–
III plur.
commurmŭrantor
INFINITO
PRESENTE
commurmŭrāri
PERFETTO
Singolare:
commurmuratus, –a, –um esse
Plurale:
commurmurati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
commurmuratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
commurmuratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
commurmŭrans, –antis
FUTURO
commurmuratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
commurmuratum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
commurmŭrandi
Dativo:
commurmŭrando
Accusativo:
commurmŭrandum
Ablativo:
commurmŭrando
GERUNDIVO
–
commurmŭror v. intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android