commoenĭor - Diatesi passiva

(commoenĭo, commoenis, commoenii, commoenitum, commoenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
commoenĭor
II sing.
commoenīris, commoenīre
III sing.
commoenītur
I plur.
commoenīmur
II plur.
commoenimĭni
III plur.
commoeniuntur
IMPERFETTO
I sing.
commoeniēbar
II sing.
commoeniebāris, commoeniebāre
III sing.
commoeniebātur
I plur.
commoeniebāmur
II plur.
commoeniebamĭni
III plur.
commoeniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
commoenĭar
II sing.
commoeniēris, commoeniēre
III sing.
commoeniētur
I plur.
commoeniēmur
II plur.
commoeniemĭni
III plur.
commoenientur
PERFETTO
I sing.
commoenitus, –a, –um sum
II sing.
commoenitus, –a, –um es
III sing.
commoenitus, –a, –um est
I plur.
commoeniti, –ae, –a sumus
II plur.
commoeniti, –ae, –a estis
III plur.
commoeniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commoenitus, –a, –um eram
II sing.
commoenitus, –a, –um eras
III sing.
commoenitus, –a, –um erat
I plur.
commoeniti, –ae, –a eramus
II plur.
commoeniti, –ae, –a eratis
III plur.
commoeniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
commoenitus, –a, –um ero
II sing.
commoenitus, –a, –um eris
III sing.
commoenitus, –a, –um erit
I plur.
commoeniti, –ae, –a erimus
II plur.
commoeniti, –ae, –a eritis
III plur.
commoeniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
commoenĭar
II sing.
commoeniāris, commoeniāre
III sing.
commoeniātur
I plur.
commoeniāmur
II plur.
commoeniamĭni
III plur.
commoeniantur
IMPERFETTO
I sing.
commoenīrer
II sing.
commoenirēris, commoeniirēre
III sing.
commoenirētur
I plur.
commoenirēmur
II plur.
commoenirēmini
III plur.
commoenirentur
PERFETTO
I sing.
commoenitus, –a, –um sim
II sing.
commoenitus, –a, –um sis
III sing.
commoenitus, –a, –um sit
I plur.
commoeniti, –ae, –a simus
II plur.
commoeniti, –ae, –a sitis
III plur.
commoeniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commoenitus, –a, –um essem
II sing.
commoenitus, –a, –um esses
III sing.
commoenitus, –a, –um esset
I plur.
commoeniti, –ae, –a essemus
II plur.
commoeniti, –ae, –a essetis
III plur.
commoeniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
commoenīre
II plur.
commoenimĭni
FUTURO
II sing.
commoenītor
III sing.
commoenītor
II plur.
III plur.
commoeniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
commoenitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
commoenīri
PERFETTO
Singolare:
commoenitus, –a, –um esse
Plurale:
commoeniti, –ae, –a esse
FUTURO
commoenitum esse
GERUNDIVO
commoeniendus, –a, –um
SUPINO
commoenitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COMMOENIOR100}}