commoenio - Diatesi attiva

(commoenĭo, commoenis, commoenii, commoenitum, commoenīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
commoenĭo
II sing.
commoenis
III sing.
commoenit
I plur.
commoenīmus
II plur.
commoenītis
III plur.
commoenĭunt
IMPERFETTO
I sing.
commoeniēbam
II sing.
commoeniēbas
III sing.
commoeniēbat
I plur.
commoeniebāmus
II plur.
commoeniebātis
III plur.
commoeniēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
commoenĭam
II sing.
commoenĭes
III sing.
commoenĭet
I plur.
commoeniēmus
II plur.
commoeniētis
III plur.
commoenĭent
PERFETTO
I sing.
commoenii o commoenivi
II sing.
commoeniisti o commoenivisti
III sing.
commoeniit o commoenivit
I plur.
commoeniĭmus o commoenivĭmus
II plur.
commoeniistis o commoenivistis
III plur.
commoeniērunt o commoenivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commoeniĕram o commoenivĕram
II sing.
commoeniĕras o commoenivĕras
III sing.
commoeniĕrat o commoenivĕrat
I plur.
commoenierāmus o commoeniverāmus
II plur.
commoenierātis o commoeniverātis
III plur.
commoeniĕrant o commoenivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
commoeniĕro o commoenivĕro
II sing.
commoeniĕris o commoenivĕris
III sing.
commoeniĕrit o commoenivĕrit
I plur.
commoenierĭmus o commoeniverĭmus
II plur.
commoenierĭtis o commoeniverĭtis
III plur.
commoeniĕrint o commoenivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
commoenĭam
II sing.
commoenĭas
III sing.
commoenĭat
I plur.
commoeniāmus
II plur.
commoeniātis
III plur.
commoenĭant
IMPERFETTO
I sing.
commoenīrem
II sing.
commoenīres
III sing.
commoenīret
I plur.
commoenirēmus
II plur.
commoenirētis
III plur.
commoenīrent
PERFETTO
I sing.
commoeniĕrim o commoenivĕrim
II sing.
commoeniĕris o commoenivĕris
III sing.
commoeniĕrit o commoenivĕrit
I plur.
commoenierĭmus o commoeniverĭmus
II plur.
commoenierĭtis o commoeniverĭtis
III plur.
commoeniĕrint o commoenivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commoeniissem o commoenivissem
II sing.
commoeniisses o commoenivisses
III sing.
commoeniisset o commoenivisset
I plur.
commoeniissēmus o commoenivissēmus
II plur.
commoeniissētis o commoenivissētis
III plur.
commoeniissent o commoenivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
commoeni
II plur.
commoenīte
FUTURO
II sing.
commoenīto
III sing.
commoenīto
II plur.
commoenitōte
III plur.
commoeniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
commoeniens, –ientis
FUTURO
commoenitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
commoenīre
PERFETTO
commoeniisse o commoenivisse
FUTURO
Singolare:
commoenitūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
commoenitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
commoeniendi
Dativo:
commoeniendo
Accusativo:
ad commoeniendum
Ablativo:
commoeniendo
SUPINO
commoenitum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COMMOENIO100}}
---CACHE---