collĭgor - Diatesi passiva
(collĭgo, collĭgis, collegi, collectum, collĭgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
collĭgor
II sing.
collĭgĕris, collĭgĕre
III sing.
collĭgĭtur
I plur.
collĭgĭmur
II plur.
collĭgimĭni
III plur.
collĭguntur
IMPERFETTO
I sing.
collĭgēbar
II sing.
collĭgebāris, collĭgebāre
III sing.
collĭgebātur
I plur.
collĭgebāmur
II plur.
collĭgebamĭni
III plur.
collĭgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
collĭgar
II sing.
collĭgēris, collĭgēre
III sing.
collĭgētur
I plur.
collĭgēmur
II plur.
collĭgemĭni
III plur.
collĭgentur
PERFETTO
I sing.
collectus, –a, –um sum
II sing.
collectus, –a, –um es
III sing.
collectus, –a, –um est
I plur.
collecti, –ae, –a sumus
II plur.
collecti, –ae, –a estis
III plur.
collecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collectus, –a, –um eram
II sing.
collectus, –a, –um eras
III sing.
collectus, –a, –um erat
I plur.
collecti, –ae, –a eramus
II plur.
collecti, –ae, –a eratis
III plur.
collecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
collectus, –a, –um ero
II sing.
collectus, –a, –um eris
III sing.
collectus, –a, –um erit
I plur.
collecti, –ae, –a erimus
II plur.
collecti, –ae, –a eritis
III plur.
collecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
collĭgar
II sing.
collĭgāris, collĭgāre
III sing.
collĭgātur
I plur.
collĭgāmur
II plur.
collĭgamĭni
III plur.
collĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
collĭgĕrer
II sing.
collĭgerēris, collĭgerēre
III sing.
collĭgerētur
I plur.
collĭgerēmur
II plur.
collĭgeremĭni
III plur.
collĭgerentur
PERFETTO
I sing.
collectus, –a, –um sim
II sing.
collectus, –a, –um sis
III sing.
collectus, –a, –um sit
I plur.
collecti, –ae, –a simus
II plur.
collecti, –ae, –a sitis
III plur.
collecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collectus, –a, –um essem
II sing.
collectus, –a, –um esses
III sing.
collectus, –a, –um esset
I plur.
collecti, –ae, –a essemus
II plur.
collecti, –ae, –a essetis
III plur.
collecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
collĭgĕre
II plur.
collĭgimĭni
FUTURO
II sing.
collĭgĭtor
III sing.
collĭgĭtor
II plur.
–
III plur.
collĭguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
collectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
collĭgi
PERFETTO
Singolare:
collectus, –a, –um esse
Plurale:
collecti, –ae, –a esse
FUTURO
collectum esse
GERUNDIVO
collĭgendus, –a, –um
SUPINO
collectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
collĭgor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android