cōĭcĭor - Diatesi passiva
(cōĭcĭo, cōĭcis, conieci, coniectum, cōĭcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cōĭcĭor
II sing.
cōĭcĕris, cōĭcĕre
III sing.
cōĭcĭtur
I plur.
cōĭcĭmur
II plur.
cōĭcimĭni
III plur.
cōĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
cōĭciēbar
II sing.
cōĭciebāris, cōĭciebāre
III sing.
cōĭciebātur
I plur.
cōĭciebāmur
II plur.
cōĭciebamĭni
III plur.
cōĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cōĭcĭar
II sing.
cōĭciēris, cōĭciēre
III sing.
cōĭciētur
I plur.
cōĭciēmur
II plur.
cōĭciemĭni
III plur.
cōĭcientur
PERFETTO
I sing.
coniectus, –a, –um sum
II sing.
coniectus, –a, –um es
III sing.
coniectus, –a, –um est
I plur.
coniecti, –ae, –a sumus
II plur.
coniecti, –ae, –a estis
III plur.
coniecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniectus, –a, –um eram
II sing.
coniectus, –a, –um eras
III sing.
coniectus, –a, –um erat
I plur.
coniecti, –ae, –a eramus
II plur.
coniecti, –ae, –a eratis
III plur.
coniecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coniectus, –a, –um ero
II sing.
coniectus, –a, –um eris
III sing.
coniectus, –a, –um erit
I plur.
coniecti, –ae, –a erimus
II plur.
coniecti, –ae, –a eritis
III plur.
coniecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cōĭcĭar
II sing.
cōĭciāris, cōĭciāre
III sing.
cōĭciātur
I plur.
cōĭciāmur
II plur.
cōĭciamĭni
III plur.
cōĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
cōĭcĕrer
II sing.
cōĭcerēris, cōĭcerēre
III sing.
cōĭcerētur
I plur.
cōĭcerēmur
II plur.
cōĭceremĭni
III plur.
cōĭcerentur
PERFETTO
I sing.
coniectus, –a, –um sim
II sing.
coniectus, –a, –um sis
III sing.
coniectus, –a, –um sit
I plur.
coniecti, –ae, –a simus
II plur.
coniecti, –ae, –a sitis
III plur.
coniecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniectus, –a, –um essem
II sing.
coniectus, –a, –um esses
III sing.
coniectus, –a, –um esset
I plur.
coniecti, –ae, –a essemus
II plur.
coniecti, –ae, –a essetis
III plur.
coniecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
coniectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cōĭci
PERFETTO
Singolare:
coniectus, –a, –um esse
Plurale:
coniecti, –ae, –a esse
FUTURO
coniectum esse
GERUNDIVO
cōĭciendus, –a, –um
SUPINO
coniectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
cōĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android