cŏërcĕor - Diatesi passiva

(cŏërcĕo, cŏërces, coercui, coercitum, cŏërcēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏërcĕor
II sing.
cŏërcēris, cŏërcēre
III sing.
cŏërcētur
I plur.
cŏërcēmur
II plur.
cŏërcemĭni
III plur.
cŏërcentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏërcēbar
II sing.
cŏërcebāris
III sing.
cŏërcebātur
I plur.
cŏërcebāmur
II plur.
cŏërcebamĭni
III plur.
cŏërcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏërcēbor
II sing.
cŏërcebĕris, cŏërcebĕre
III sing.
cŏërcebĭtur
I plur.
cŏërcebĭmur
II plur.
cŏërcebimĭni
III plur.
cŏërcebuntur
PERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um sum
II sing.
coercitus, –a, –um es
III sing.
coercitus, –a, –um est
I plur.
coerciti, –ae, –a sumus
II plur.
coerciti, –ae, –a estis
III plur.
coerciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um eram
II sing.
coercitus, –a, –um eras
III sing.
coercitus, –a, –um erat
I plur.
coerciti, –ae, –a eramus
II plur.
coerciti, –ae, –a eratis
III plur.
coerciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coercitus, –a, –um ero
II sing.
coercitus, –a, –um eris
III sing.
coercitus, –a, –um erit
I plur.
coerciti, –ae, –a erimus
II plur.
coerciti, –ae, –a eritis
III plur.
coerciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏërcĕar
II sing.
cŏërceāris, cŏërceāre
III sing.
cŏërceātur
I plur.
cŏërceāmur
II plur.
cŏërceamĭni
III plur.
cŏërceantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏërcērer
II sing.
cŏërcerēris, cŏërcerēre
III sing.
cŏërcerētur
I plur.
cŏërcerēmur
II plur.
cŏërceremĭni
III plur.
cŏërcerentur
PERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um sim
II sing.
coercitus, –a, –um sis
III sing.
coercitus, –a, –um sit
I plur.
coerciti, –ae, –a simus
II plur.
coerciti, –ae, –a sitis
III plur.
coerciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um essem
II sing.
coercitus, –a, –um esses
III sing.
coercitus, –a, –um esset
I plur.
coerciti, –ae, –a essemus
II plur.
coerciti, –ae, –a essetis
III plur.
coerciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏërcēre
II plur.
cŏërcemĭni
FUTURO
II sing.
cŏërcētor
III sing.
cŏërcētor
II plur.
III plur.
cŏërcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
coercitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŏërcēri
PERFETTO
Singolare:
coercitus, –a, –um esse
Plurale:
coerciti, –ae, –a esse
FUTURO
coercitum esse
GERUNDIVO
cŏërcendus, –a, –um
SUPINO
coercitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COERCEOR100}}
---CACHE---