cŏërcĕor - Diatesi passiva
(cŏërcĕo, cŏërces, coercui, coercitum, cŏërcēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏërcĕor
II sing.
cŏërcēris, cŏërcēre
III sing.
cŏërcētur
I plur.
cŏërcēmur
II plur.
cŏërcemĭni
III plur.
cŏërcentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏërcēbar
II sing.
cŏërcebāris
III sing.
cŏërcebātur
I plur.
cŏërcebāmur
II plur.
cŏërcebamĭni
III plur.
cŏërcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏërcēbor
II sing.
cŏërcebĕris, cŏërcebĕre
III sing.
cŏërcebĭtur
I plur.
cŏërcebĭmur
II plur.
cŏërcebimĭni
III plur.
cŏërcebuntur
PERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um sum
II sing.
coercitus, –a, –um es
III sing.
coercitus, –a, –um est
I plur.
coerciti, –ae, –a sumus
II plur.
coerciti, –ae, –a estis
III plur.
coerciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um eram
II sing.
coercitus, –a, –um eras
III sing.
coercitus, –a, –um erat
I plur.
coerciti, –ae, –a eramus
II plur.
coerciti, –ae, –a eratis
III plur.
coerciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coercitus, –a, –um ero
II sing.
coercitus, –a, –um eris
III sing.
coercitus, –a, –um erit
I plur.
coerciti, –ae, –a erimus
II plur.
coerciti, –ae, –a eritis
III plur.
coerciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏërcĕar
II sing.
cŏërceāris, cŏërceāre
III sing.
cŏërceātur
I plur.
cŏërceāmur
II plur.
cŏërceamĭni
III plur.
cŏërceantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏërcērer
II sing.
cŏërcerēris, cŏërcerēre
III sing.
cŏërcerētur
I plur.
cŏërcerēmur
II plur.
cŏërceremĭni
III plur.
cŏërcerentur
PERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um sim
II sing.
coercitus, –a, –um sis
III sing.
coercitus, –a, –um sit
I plur.
coerciti, –ae, –a simus
II plur.
coerciti, –ae, –a sitis
III plur.
coerciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coercitus, –a, –um essem
II sing.
coercitus, –a, –um esses
III sing.
coercitus, –a, –um esset
I plur.
coerciti, –ae, –a essemus
II plur.
coerciti, –ae, –a essetis
III plur.
coerciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏërcēre
II plur.
cŏërcemĭni
FUTURO
II sing.
cŏërcētor
III sing.
cŏërcētor
II plur.
–
III plur.
cŏërcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
coercitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŏërcēri
PERFETTO
Singolare:
coercitus, –a, –um esse
Plurale:
coerciti, –ae, –a esse
FUTURO
coercitum esse
GERUNDIVO
cŏërcendus, –a, –um
SUPINO
coercitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
cŏërcĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android