circumspector - Diatesi passiva
(circumspecto, circumspectas, circumspectavi, circumspectatum, circumspectāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumspector
II sing.
circumspectāris, circumspectāre
III sing.
circumspectātur
I plur.
circumspectāmur
II plur.
circumspectamĭni
III plur.
circumspectantur
IMPERFETTO
I sing.
circumspectābar
II sing.
circumspectabāris, circumspectabāre
III sing.
circumspectabātur
I plur.
circumspectabāmur
II plur.
circumspectabamĭni
III plur.
circumspectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumspectābor
II sing.
circumspectabĕris, circumspectabĕre
III sing.
circumspectabĭtur
I plur.
circumspectabĭmur
II plur.
circumspectabimĭni
III plur.
circumspectabuntur
PERFETTO
I sing.
circumspectatus, –a, –um sum
II sing.
circumspectatus, –a, –um es
III sing.
circumspectatus, –a, –um est
I plur.
circumspectati, –ae, –a sumus
II plur.
circumspectati, –ae, –a estis
III plur.
circumspectati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumspectatus, –a, –um eram
II sing.
circumspectatus, –a, –um eras
III sing.
circumspectatus, –a, –um erat
I plur.
circumspectati, –ae, –a eramus
II plur.
circumspectati, –ae, –a eratis
III plur.
circumspectati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumspectatus, –a, –um ero
II sing.
circumspectatus, –a, –um eris
III sing.
circumspectatus, –a, –um erit
I plur.
circumspectati, –ae, –a erimus
II plur.
circumspectati, –ae, –a eritis
III plur.
circumspectati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumspecter
II sing.
circumspectēris, circumspectēre
III sing.
circumspectētur
I plur.
circumspectēmur
II plur.
circumspectemĭni
III plur.
circumspectentur
IMPERFETTO
I sing.
circumspectārer
II sing.
circumspectarēris, circumspectarēre
III sing.
circumspectarētur
I plur.
circumspectarēmur
II plur.
circumspectaremĭni
III plur.
circumspectarentur
PERFETTO
I sing.
circumspectatus, –a, –um sim
II sing.
circumspectatus, –a, –um sis
III sing.
circumspectatus, –a, –um sit
I plur.
circumspectati, –ae, –a simus
II plur.
circumspectati, –ae, –a sitis
III plur.
circumspectati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumspectatus, –a, –um essem
II sing.
circumspectatus, –a, –um esses
III sing.
circumspectatus, –a, –um esset
I plur.
circumspectati, –ae, –a essemus
II plur.
circumspectati, –ae, –a essetis
III plur.
circumspectati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
circumspectāre
II plur.
circumspectamĭni
FUTURO
II sing.
circumspectātor
III sing.
circumspectātor
II plur.
–
III plur.
circumspectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
circumspectatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circumspectāri
PERFETTO
Singolare:
circumspectatus, –a, –um esse
Plurale:
circumspectati, –ae, –a esse
FUTURO
circumspectatum esse
GERUNDIVO
circumspectandus, –a, –um
SUPINO
circumspectatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
circumspector v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android