circumspĭcĭor - Diatesi passiva
(circumspĭcĭo, circumspĭcis, circumspexi, circumspectum, circumspĭcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumspĭcĭor
II sing.
circumspĭcĕris, circumspĭcĕre
III sing.
circumspĭcĭtur
I plur.
circumspĭcĭmur
II plur.
circumspĭcimĭni
III plur.
circumspĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
circumspĭciēbar
II sing.
circumspĭciebāris, circumspĭciebāre
III sing.
circumspĭciebātur
I plur.
circumspĭciebāmur
II plur.
circumspĭciebamĭni
III plur.
circumspĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumspĭcĭar
II sing.
circumspĭciēris, circumspĭciēre
III sing.
circumspĭciētur
I plur.
circumspĭciēmur
II plur.
circumspĭciemĭni
III plur.
circumspĭcientur
PERFETTO
I sing.
circumspectus, –a, –um sum
II sing.
circumspectus, –a, –um es
III sing.
circumspectus, –a, –um est
I plur.
circumspecti, –ae, –a sumus
II plur.
circumspecti, –ae, –a estis
III plur.
circumspecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumspectus, –a, –um eram
II sing.
circumspectus, –a, –um eras
III sing.
circumspectus, –a, –um erat
I plur.
circumspecti, –ae, –a eramus
II plur.
circumspecti, –ae, –a eratis
III plur.
circumspecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumspectus, –a, –um ero
II sing.
circumspectus, –a, –um eris
III sing.
circumspectus, –a, –um erit
I plur.
circumspecti, –ae, –a erimus
II plur.
circumspecti, –ae, –a eritis
III plur.
circumspecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumspĭcĭar
II sing.
circumspĭciāris, circumspĭciāre
III sing.
circumspĭciātur
I plur.
circumspĭciāmur
II plur.
circumspĭciamĭni
III plur.
circumspĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
circumspĭcĕrer
II sing.
circumspĭcerēris, circumspĭcerēre
III sing.
circumspĭcerētur
I plur.
circumspĭcerēmur
II plur.
circumspĭceremĭni
III plur.
circumspĭcerentur
PERFETTO
I sing.
circumspectus, –a, –um sim
II sing.
circumspectus, –a, –um sis
III sing.
circumspectus, –a, –um sit
I plur.
circumspecti, –ae, –a simus
II plur.
circumspecti, –ae, –a sitis
III plur.
circumspecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumspectus, –a, –um essem
II sing.
circumspectus, –a, –um esses
III sing.
circumspectus, –a, –um esset
I plur.
circumspecti, –ae, –a essemus
II plur.
circumspecti, –ae, –a essetis
III plur.
circumspecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
circumspectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circumspĭci
PERFETTO
Singolare:
circumspectus, –a, –um esse
Plurale:
circumspecti, –ae, –a esse
FUTURO
circumspectum esse
GERUNDIVO
circumspĭciendus, –a, –um
SUPINO
circumspectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
circumspĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android