astĭtŭor - Diatesi passiva

(astĭtŭo, astĭtŭis, astitui, astitutum, astĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
astĭtŭor
II sing.
astĭtŭĕris, astĭtŭĕre
III sing.
astĭtŭĭtur
I plur.
astĭtŭĭmur
II plur.
astĭtŭimĭni
III plur.
astĭtŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
astĭtŭēbar
II sing.
astĭtŭebāris, astĭtŭebāre
III sing.
astĭtŭebātur
I plur.
astĭtŭebāmur
II plur.
astĭtŭebamĭni
III plur.
astĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
astĭtŭar
II sing.
astĭtŭēris, astĭtŭēre
III sing.
astĭtŭētur
I plur.
astĭtŭēmur
II plur.
astĭtŭemĭni
III plur.
astĭtŭentur
PERFETTO
I sing.
astitutus, –a, –um sum
II sing.
astitutus, –a, –um es
III sing.
astitutus, –a, –um est
I plur.
astituti, –ae, –a sumus
II plur.
astituti, –ae, –a estis
III plur.
astituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astitutus, –a, –um eram
II sing.
astitutus, –a, –um eras
III sing.
astitutus, –a, –um erat
I plur.
astituti, –ae, –a eramus
II plur.
astituti, –ae, –a eratis
III plur.
astituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
astitutus, –a, –um ero
II sing.
astitutus, –a, –um eris
III sing.
astitutus, –a, –um erit
I plur.
astituti, –ae, –a erimus
II plur.
astituti, –ae, –a eritis
III plur.
astituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
astĭtŭar
II sing.
astĭtŭāris, astĭtŭāre
III sing.
astĭtŭātur
I plur.
astĭtŭāmur
II plur.
astĭtŭamĭni
III plur.
astĭtŭantur
IMPERFETTO
I sing.
astĭtŭĕrer
II sing.
astĭtŭerēris, astĭtŭerēre
III sing.
astĭtŭerētur
I plur.
astĭtŭerēmur
II plur.
astĭtŭeremĭni
III plur.
astĭtŭerentur
PERFETTO
I sing.
astitutus, –a, –um sim
II sing.
astitutus, –a, –um sis
III sing.
astitutus, –a, –um sit
I plur.
astituti, –ae, –a simus
II plur.
astituti, –ae, –a sitis
III plur.
astituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astitutus, –a, –um essem
II sing.
astitutus, –a, –um esses
III sing.
astitutus, –a, –um esset
I plur.
astituti, –ae, –a essemus
II plur.
astituti, –ae, –a essetis
III plur.
astituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
astĭtŭĕre
II plur.
astĭtŭimĭni
FUTURO
II sing.
astĭtŭĭtor
III sing.
astĭtŭĭtor
II plur.
III plur.
astĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
astitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
astĭtŭi
PERFETTO
Singolare:
astitutus, –a, –um esse
Plurale:
astituti, –ae, –a esse
FUTURO
astitutum esse
GERUNDIVO
astĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
astitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ASTITUOR100}}