astĭpŭlor - Diatesi attiva
(astĭpŭlor, astĭpŭlāris, astipulatus sum, astĭpŭlāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
astĭpŭlor
II sing.
astĭpŭlāris, astĭpŭlāre
III sing.
astĭpŭlātur
I plur.
astĭpŭlāmur
II plur.
astĭpŭlamĭni
III plur.
astĭpŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
astĭpŭlābar
II sing.
astĭpŭlabāris, astĭpŭlabāre
III sing.
astĭpŭlabātur
I plur.
astĭpŭlabāmur
II plur.
astĭpŭlabamĭni
III plur.
astĭpŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
astĭpŭlābor
II sing.
astĭpŭlabĕris, astĭpŭlabĕre
III sing.
astĭpŭlabĭtur
I plur.
astĭpŭlabĭmur
II plur.
astĭpŭlabimĭni
III plur.
astĭpŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
astipulatus, –a, –um sum
II sing.
astipulatus, –a, –um es
III sing.
astipulatus, –a, –um est
I plur.
astipulati, –ae, –a sumus
II plur.
astipulati, –ae, –a estis
III plur.
astipulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astipulatus, –a, –um eram
II sing.
astipulatus, –a, –um eras
III sing.
astipulatus, –a, –um erat
I plur.
astipulati, –ae, –a eramus
II plur.
astipulati, –ae, –a eratis
III plur.
astipulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
astipulatus, –a, –um ero
II sing.
astipulatus, –a, –um eris
III sing.
astipulatus, –a, –um erit
I plur.
astipulati, –ae, –a erimus
II plur.
astipulati, –ae, –a eritis
III plur.
astipulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
astĭpŭler
II sing.
astĭpŭlēris, astĭpŭlēre
III sing.
astĭpŭlētur
I plur.
astĭpŭlēmur
II plur.
astĭpŭlemĭni
III plur.
astĭpŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
astĭpŭlārer
II sing.
astĭpŭlarēris, astĭpŭlarēre
III sing.
astĭpŭlarētur
I plur.
astĭpŭlarēmur
II plur.
astĭpŭlaremĭni
III plur.
astĭpŭlarentur
PERFETTO
I sing.
astipulatus, –a, –um sim
II sing.
astipulatus, –a, –um sis
III sing.
astipulatus, –a, –um sit
I plur.
astipulati, –ae, –a simus
II plur.
astipulati, –ae, –a sitis
III plur.
astipulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astipulatus, –a, –um essem
II sing.
astipulatus, –a, –um esses
III sing.
astipulatus, –a, –um esset
I plur.
astipulati, –ae, –a essemus
II plur.
astipulati, –ae, –a essetis
III plur.
astipulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
astĭpŭlāre
II plur.
astĭpŭlamĭni
FUTURO
II sing.
astĭpŭlātor
III sing.
astĭpŭlātor
II plur.
–
III plur.
astĭpŭlantor
INFINITO
PRESENTE
astĭpŭlāri
PERFETTO
Singolare:
astipulatus, –a, –um esse
Plurale:
astipulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
astipulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
astipulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
astĭpŭlans, –antis
FUTURO
astipulatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
astipulatum
Passivo:
astipulatu
GERUNDIO
Genitivo:
astĭpŭlandi
Dativo:
astĭpŭlando
Accusativo:
astĭpŭlandum
Ablativo:
astĭpŭlando
GERUNDIVO
astĭpŭlandus, –a, –um
astĭpŭlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android