assĕquor - Diatesi attiva
(assĕquor, assĕquĕris, assecutus sum, assĕquĕre)verbo transitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
assĕquor
II sing.
assĕquĕris, assĕquĕre
III sing.
assĕquĭtur
I plur.
assĕquĭmur
II plur.
assĕquimĭni
III plur.
assĕquuntur
IMPERFETTO
I sing.
assĕquēbar
II sing.
assĕquebāris, assĕquebāre
III sing.
assĕquebātur
I plur.
assĕquebāmur
II plur.
assĕquebamĭni
III plur.
assĕquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
assĕquar
II sing.
assĕquēris, assĕquēre
III sing.
assĕquētur
I plur.
assĕquēmur
II plur.
assĕquemĭni
III plur.
assĕquentur
PERFETTO
I sing.
assecutus, –a, –um sum
II sing.
assecutus, –a, –um es
III sing.
assecutus, –a, –um est
I plur.
assecuti, –ae, –a sumus
II plur.
assecuti, –ae, –a estis
III plur.
assecuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assecutus, –a, –um eram
II sing.
assecutus, –a, –um eras
III sing.
assecutus, –a, –um erat
I plur.
assecuti, –ae, –a eramus
II plur.
assecuti, –ae, –a eratis
III plur.
assecuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
assecutus, –a, –um ero
II sing.
assecutus, –a, –um eris
III sing.
assecutus, –a, –um erit
I plur.
assecuti, –ae, –a erimus
II plur.
assecuti, –ae, –a eritis
III plur.
assecuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
assĕquar
II sing.
assĕquāris, assĕquare
III sing.
assĕquātur
I plur.
assĕquāmur
II plur.
assĕquamĭni
III plur.
assĕquantur
IMPERFETTO
I sing.
assĕquĕrer
II sing.
assĕquerēris, assĕquerēre
III sing.
assĕquerētur
I plur.
assĕquerēmur
II plur.
assĕqueremĭni
III plur.
assĕquerentur
PERFETTO
I sing.
assecutus, –a, –um sim
II sing.
assecutus, –a, –um sis
III sing.
assecutus, –a, –um sit
I plur.
assecuti, –ae, –a simus
II plur.
assecuti, –ae, –a sitis
III plur.
assecuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assecutus, –a, –um essem
II sing.
assecutus, –a, –um esses
III sing.
assecutus, –a, –um esset
I plur.
assecuti, –ae, –a essemus
II plur.
assecuti, –ae, –a essetis
III plur.
assecuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
assĕquĕre
II plur.
assĕquimĭni
FUTURO
II sing.
assĕquĭtor
III sing.
assĕquĭtor
II plur.
–
III plur.
assĕquuntor
INFINITO
PRESENTE
assĕqui
PERFETTO
Singolare:
assecutus, –a, –um esse
Plurale:
assecuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
assecutūrūm, –am, –ūm
Plurale:
assecutūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
assĕquens, –entis
FUTURO
assecutūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
assecutum
Passivo:
assecutu
GERUNDIO
Genitivo:
assĕquendi
Dativo:
assĕquendo
Accusativo:
assĕquendum
Ablativo:
assĕquendo
GERUNDIVO
assĕquendus, –a, –um
assĕquor v. tr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android