assĕror - Diatesi passiva
(assĕro, assĕris, assevi, assitum, assĕrĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
assĕror
II sing.
assĕrĕris, assĕrĕre
III sing.
assĕrĭtur
I plur.
assĕrĭmur
II plur.
assĕrimĭni
III plur.
assĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
assĕrēbar
II sing.
assĕrebāris, assĕrebāre
III sing.
assĕrebātur
I plur.
assĕrebāmur
II plur.
assĕrebamĭni
III plur.
assĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
assĕrar
II sing.
assĕrēris, assĕrēre
III sing.
assĕrētur
I plur.
assĕrēmur
II plur.
assĕremĭni
III plur.
assĕrentur
PERFETTO
I sing.
assitus, –a, –um sum
II sing.
assitus, –a, –um es
III sing.
assitus, –a, –um est
I plur.
assiti, –ae, –a sumus
II plur.
assiti, –ae, –a estis
III plur.
assiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assitus, –a, –um eram
II sing.
assitus, –a, –um eras
III sing.
assitus, –a, –um erat
I plur.
assiti, –ae, –a eramus
II plur.
assiti, –ae, –a eratis
III plur.
assiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
assitus, –a, –um ero
II sing.
assitus, –a, –um eris
III sing.
assitus, –a, –um erit
I plur.
assiti, –ae, –a erimus
II plur.
assiti, –ae, –a eritis
III plur.
assiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
assĕrar
II sing.
assĕrāris, assĕrāre
III sing.
assĕrātur
I plur.
assĕrāmur
II plur.
assĕramĭni
III plur.
assĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
assĕrĕrer
II sing.
assĕrerēris, assĕrerēre
III sing.
assĕrerētur
I plur.
assĕrerēmur
II plur.
assĕreremĭni
III plur.
assĕrerentur
PERFETTO
I sing.
assitus, –a, –um sim
II sing.
assitus, –a, –um sis
III sing.
assitus, –a, –um sit
I plur.
assiti, –ae, –a simus
II plur.
assiti, –ae, –a sitis
III plur.
assiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assitus, –a, –um essem
II sing.
assitus, –a, –um esses
III sing.
assitus, –a, –um esset
I plur.
assiti, –ae, –a essemus
II plur.
assiti, –ae, –a essetis
III plur.
assiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
assĕrĕre
II plur.
assĕrimĭni
FUTURO
II sing.
assĕrĭtor
III sing.
assĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
assĕruntor
PARTICIPIO
PERFETTO
assitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
assĕri
PERFETTO
Singolare:
assitus, –a, –um esse
Plurale:
assiti, –ae, –a esse
FUTURO
assitum esse
GERUNDIVO
assĕrendus, –a, –um
SUPINO
assitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
assĕror v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android