apstĭnĕor - Diatesi passiva

(apstĭnĕo, apstĭnes, apstinui, apstentum, apstĭnēre)

verbo transitivo e intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
apstĭnĕor
II sing.
apstĭnēris, apstĭnēre
III sing.
apstĭnētur
I plur.
apstĭnēmur
II plur.
apstĭnemĭni
III plur.
apstĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
apstĭnēbar
II sing.
apstĭnebāris, apstĭnebāre
III sing.
apstĭnebātur
I plur.
apstĭnebāmur
II plur.
apstĭnebamĭni
III plur.
apstĭnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
apstĭnēbor
II sing.
apstĭnebĕris, apstĭnebĕre
III sing.
apstĭnebĭtur
I plur.
apstĭnebĭmur
II plur.
apstĭnebimĭni
III plur.
apstĭnebuntur
PERFETTO
I sing.
apstentus, –a, –um sum
II sing.
apstentus, –a, –um es
III sing.
apstentus, –a, –um est
I plur.
apstenti, –ae, –a sumus
II plur.
apstenti, –ae, –a estis
III plur.
apstenti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
apstentus, –a, –um eram
II sing.
apstentus, –a, –um eras
III sing.
apstentus, –a, –um erat
I plur.
apstenti, –ae, –a eramus
II plur.
apstenti, –ae, –a eratis
III plur.
apstenti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
apstentus, –a, –um ero
II sing.
apstentus, –a, –um eris
III sing.
apstentus, –a, –um erit
I plur.
apstenti, –ae, –a erimus
II plur.
apstenti, –ae, –a eritis
III plur.
apstenti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
apstĭnĕar
II sing.
apstĭneāris, apstĭneāre
III sing.
apstĭneātur
I plur.
apstĭneāmur
II plur.
apstĭneamĭni
III plur.
apstĭneantur
IMPERFETTO
I sing.
apstĭnērer
II sing.
apstĭnerēris, apstĭnerēre
III sing.
apstĭnerētur
I plur.
apstĭnerēmur
II plur.
apstĭneremĭni
III plur.
apstĭnerentur
PERFETTO
I sing.
apstentus, –a, –um sim
II sing.
apstentus, –a, –um sis
III sing.
apstentus, –a, –um sit
I plur.
apstenti, –ae, –a simus
II plur.
apstenti, –ae, –a sitis
III plur.
apstenti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
apstentus, –a, –um essem
II sing.
apstentus, –a, –um esses
III sing.
apstentus, –a, –um esset
I plur.
apstenti, –ae, –a essemus
II plur.
apstenti, –ae, –a essetis
III plur.
apstenti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
apstĭnēre
II plur.
apstĭnemĭni
FUTURO
II sing.
apstĭnētor
III sing.
apstĭnētor
II plur.
III plur.
apstĭnentor
PARTICIPIO
PERFETTO
apstentus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
apstĭnēri
PERFETTO
Singolare:
apstentus, –a, –um esse
Plurale:
apstenti, –ae, –a esse
FUTURO
apstentum esse
GERUNDIVO
apstĭnendus, –a, –um
SUPINO
apstentu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:APSTINEOR100}}