apposcor - Diatesi passiva

(apposco, apposcis, apposcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
apposcor
II sing.
apposcĕris, apposcĕre
III sing.
apposcĭtur
I plur.
apposcĭmur
II plur.
apposcimĭni
III plur.
apposcuntur
IMPERFETTO
I sing.
apposcēbar
II sing.
apposcebāris, apposcebāre
III sing.
apposcebātur
I plur.
apposcebāmur
II plur.
apposcebamĭni
III plur.
apposcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
apposcar
II sing.
apposcēris, apposcēre
III sing.
apposcētur
I plur.
apposcēmur
II plur.
apposcemĭni
III plur.
apposcentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
apposcar
II sing.
apposcāris, apposcāre
III sing.
apposcātur
I plur.
apposcāmur
II plur.
apposcamĭni
III plur.
apposcantur
IMPERFETTO
I sing.
apposcĕrer
II sing.
apposcerēris, apposcerēre
III sing.
apposcerētur
I plur.
apposcerēmur
II plur.
apposceremĭni
III plur.
apposcerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
apposcĕre
II plur.
apposcimĭni
FUTURO
II sing.
apposcĭtor
III sing.
apposcĭtor
II plur.
III plur.
apposcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
apposci
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
apposcendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:APPOSCOR100}}