apportor - Diatesi passiva
(apporto, apportas, apportavi, apportatum, apportāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
apportor
II sing.
apportāris, apportāre
III sing.
apportātur
I plur.
apportāmur
II plur.
apportamĭni
III plur.
apportantur
IMPERFETTO
I sing.
apportābar
II sing.
apportabāris, apportabāre
III sing.
apportabātur
I plur.
apportabāmur
II plur.
apportabamĭni
III plur.
apportabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
apportābor
II sing.
apportabĕris, apportabĕre
III sing.
apportabĭtur
I plur.
apportabĭmur
II plur.
apportabimĭni
III plur.
apportabuntur
PERFETTO
I sing.
apportatus, –a, –um sum
II sing.
apportatus, –a, –um es
III sing.
apportatus, –a, –um est
I plur.
apportati, –ae, –a sumus
II plur.
apportati, –ae, –a estis
III plur.
apportati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
apportatus, –a, –um eram
II sing.
apportatus, –a, –um eras
III sing.
apportatus, –a, –um erat
I plur.
apportati, –ae, –a eramus
II plur.
apportati, –ae, –a eratis
III plur.
apportati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
apportatus, –a, –um ero
II sing.
apportatus, –a, –um eris
III sing.
apportatus, –a, –um erit
I plur.
apportati, –ae, –a erimus
II plur.
apportati, –ae, –a eritis
III plur.
apportati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
apporter
II sing.
apportēris, apportēre
III sing.
apportētur
I plur.
apportēmur
II plur.
apportemĭni
III plur.
apportentur
IMPERFETTO
I sing.
apportārer
II sing.
apportarēris, apportarēre
III sing.
apportarētur
I plur.
apportarēmur
II plur.
apportaremĭni
III plur.
apportarentur
PERFETTO
I sing.
apportatus, –a, –um sim
II sing.
apportatus, –a, –um sis
III sing.
apportatus, –a, –um sit
I plur.
apportati, –ae, –a simus
II plur.
apportati, –ae, –a sitis
III plur.
apportati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
apportatus, –a, –um essem
II sing.
apportatus, –a, –um esses
III sing.
apportatus, –a, –um esset
I plur.
apportati, –ae, –a essemus
II plur.
apportati, –ae, –a essetis
III plur.
apportati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
apportāre
II plur.
apportamĭni
FUTURO
II sing.
apportātor
III sing.
apportātor
II plur.
–
III plur.
apportantor
PARTICIPIO
PERFETTO
apportatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
apportāri
PERFETTO
Singolare:
apportatus, –a, –um esse
Plurale:
apportati, –ae, –a esse
FUTURO
apportatum esse
GERUNDIVO
apportandus, –a, –um
SUPINO
apportatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
apportor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android