appellor - Diatesi passiva
(appello, appellis, appuli, appulsum, appellĕre)verbo transitivo e intransitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
appellor
II sing.
appellĕris, appellĕre
III sing.
appellĭtur
I plur.
appellĭmur
II plur.
appellimĭni
III plur.
appelluntur
IMPERFETTO
I sing.
appellēbar
II sing.
appellebāris, appellebāre
III sing.
appellebātur
I plur.
appellebāmur
II plur.
appellebamĭni
III plur.
appellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
appellar
II sing.
appellēris, appellēre
III sing.
appellētur
I plur.
appellēmur
II plur.
appellemĭni
III plur.
appellentur
PERFETTO
I sing.
appulsus, –a, –um sum
II sing.
appulsus, –a, –um es
III sing.
appulsus, –a, –um est
I plur.
appulsi, –ae, –a sumus
II plur.
appulsi, –ae, –a estis
III plur.
appulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
appulsus, –a, –um eram
II sing.
appulsus, –a, –um eras
III sing.
appulsus, –a, –um erat
I plur.
appulsi, –ae, –a eramus
II plur.
appulsi, –ae, –a eratis
III plur.
appulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
appulsus, –a, –um ero
II sing.
appulsus, –a, –um eris
III sing.
appulsus, –a, –um erit
I plur.
appulsi, –ae, –a erimus
II plur.
appulsi, –ae, –a eritis
III plur.
appulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
appellar
II sing.
appellāris, appellāre
III sing.
appellātur
I plur.
appellāmur
II plur.
appellamĭni
III plur.
appellantur
IMPERFETTO
I sing.
appellĕrer
II sing.
appellerēris, appellerēre
III sing.
appellerētur
I plur.
appellerēmur
II plur.
appelleremĭni
III plur.
appellerentur
PERFETTO
I sing.
appulsus, –a, –um sim
II sing.
appulsus, –a, –um sis
III sing.
appulsus, –a, –um sit
I plur.
appulsi, –ae, –a simus
II plur.
appulsi, –ae, –a sitis
III plur.
appulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
appulsus, –a, –um essem
II sing.
appulsus, –a, –um esses
III sing.
appulsus, –a, –um esset
I plur.
appulsi, –ae, –a essemus
II plur.
appulsi, –ae, –a essetis
III plur.
appulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
appellĕre
II plur.
appellĭmini
FUTURO
II sing.
appellĭtor
III sing.
appellĭtor
II plur.
–
III plur.
appelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
appulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
appelli
PERFETTO
Singolare:
appulsus, –a, –um esse
Plurale:
appulsi, –ae, –a esse
FUTURO
appulsum esse
GERUNDIVO
appellendus, –a, –um
SUPINO
appulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
appellor v. tr. e intr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android