annōmĭnor - Diatesi passiva

(annōmĭno, annōmĭnas, annominavi, annōmĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
annōmĭnor
II sing.
annōmĭnāris, annōmĭnāre
III sing.
annōmĭnātur
I plur.
annōmĭnāmur
II plur.
annōmĭnamĭni
III plur.
annōmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
annōmĭnābar
II sing.
annōmĭnabāris, annōmĭnabāre
III sing.
annōmĭnabātur
I plur.
annōmĭnabāmur
II plur.
annōmĭnabamĭni
III plur.
annōmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
annōmĭnābor
II sing.
annōmĭnabĕris, annōmĭnabĕre
III sing.
annōmĭnabĭtur
I plur.
annōmĭnabĭmur
II plur.
annōmĭnabimĭni
III plur.
annōmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
annōmĭner
II sing.
annōmĭnēris, annōmĭnēre
III sing.
annōmĭnētur
I plur.
annōmĭnēmur
II plur.
annōmĭnemĭni
III plur.
annōmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
annōmĭnārer
II sing.
annōmĭnarēris, annōmĭnarēre
III sing.
annōmĭnarētur
I plur.
annōmĭnarēmur
II plur.
annōmĭnaremĭni
III plur.
annōmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
annōmĭnāre
II plur.
annōmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
annōmĭnātor
III sing.
annōmĭnātor
II plur.
III plur.
annōmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
annōmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
annōmĭnandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ANNOMINOR100}}