adtŏnor - Diatesi passiva
(adtŏno, adtŏnas, adtonui, adtonitum, adtŏnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adtŏnor
II sing.
adtŏnāris, adtŏnāre
III sing.
adtŏnātur
I plur.
adtŏnāmur
II plur.
adtŏnamĭni
III plur.
adtŏnantur
IMPERFETTO
I sing.
adtŏnābar
II sing.
adtŏnabāris, adtŏnabāre
III sing.
adtŏnabātur
I plur.
adtŏnabāmur
II plur.
adtŏnabamĭni
III plur.
adtŏnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adtŏnābor
II sing.
adtŏnabĕris, adtŏnabĕre
III sing.
adtŏnabĭtur
I plur.
adtŏnabĭmur
II plur.
adtŏnabimĭni
III plur.
adtŏnabuntur
PERFETTO
I sing.
adtonitus, –a, –um sum
II sing.
adtonitus, –a, –um es
III sing.
adtonitus, –a, –um est
I plur.
adtoniti, –ae, –a sumus
II plur.
adtoniti, –ae, –a estis
III plur.
adtoniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtonitus, –a, –um eram
II sing.
adtonitus, –a, –um eras
III sing.
adtonitus, –a, –um erat
I plur.
adtoniti, –ae, –a eramus
II plur.
adtoniti, –ae, –a eratis
III plur.
adtoniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adtonitus, –a, –um ero
II sing.
adtonitus, –a, –um eris
III sing.
adtonitus, –a, –um erit
I plur.
adtoniti, –ae, –a erimus
II plur.
adtoniti, –ae, –a eritis
III plur.
adtoniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adtŏner
II sing.
adtŏnēris, adtŏnēre
III sing.
adtŏnētur
I plur.
adtŏnēmur
II plur.
adtŏnemĭni
III plur.
adtŏnentur
IMPERFETTO
I sing.
adtŏnārer
II sing.
adtŏnarēris, adtŏnarēre
III sing.
adtŏnarētur
I plur.
adtŏnarēmur
II plur.
adtŏnaremĭni
III plur.
adtŏnarentur
PERFETTO
I sing.
adtonitus, –a, –um sim
II sing.
adtonitus, –a, –um sis
III sing.
adtonitus, –a, –um sit
I plur.
adtoniti, –ae, –a simus
II plur.
adtoniti, –ae, –a sitis
III plur.
adtoniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtonitus, –a, –um essem
II sing.
adtonitus, –a, –um esses
III sing.
adtonitus, –a, –um esset
I plur.
adtoniti, –ae, –a essemus
II plur.
adtoniti, –ae, –a essetis
III plur.
adtoniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adtŏnāre
II plur.
adtŏnamĭni
FUTURO
II sing.
adtŏnātor
III sing.
adtŏnātor
II plur.
–
III plur.
adtŏnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adtonitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adtŏnāri
PERFETTO
Singolare:
adtonitus, –a, –um esse
Plurale:
adtoniti, –ae, –a esse
FUTURO
adtonitum esse
GERUNDIVO
adtŏnandus, –a, –um
SUPINO
adtonitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adtŏnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android