Donazione

adtorrens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
adtorrens
Gen.
adtorrentis
Dat.
adtorrenti
Acc.
adtorrentem
Abl.
adtorrens
Voc.
adtorrenti
PLURALE
Nom.
adtorrentes
Gen.
adtorrentium
Dat.
adtorrentibus
Acc.
adtorrentes
Abl.
adtorrentes
Voc.
adtorrentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
adtorrens
Gen.
adtorrentis
Dat.
adtorrenti
Acc.
adtorrentem
Abl.
adtorrens
Voc.
adtorrenti
PLURALE
Nom.
adtorrentes
Gen.
adtorrentium
Dat.
adtorrentibus
Acc.
adtorrentes
Abl.
adtorrentes
Voc.
adtorrentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
adtorrens
Gen.
adtorrentis
Dat.
adtorrenti
Acc.
adtorrens
Abl.
adtorrens
Voc.
adtorrenti
PLURALE
Nom.
adtorrentia
Gen.
adtorrentium
Dat.
adtorrentibus
Acc.
adtorrentia
Abl.
adtorrentia
Voc.
adtorrentibus

‹ adtorquĕor
adtorrĕo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
adtonsus agg. part. perf. I cl.
adtonsus agg. inf. perf.
adtorquens agg. part. pres. II cl.
adtorquĕo v. tr. II coniug.
adtorquĕor v. tr. II coniug.
adtorrens agg. part. pres. II cl.
adtorrĕo v. tr. II coniug.
adtorrĕor v. tr. II coniug.
adtractĭo sost. femm. III decl.
adtractūrūs agg. part. fut.
adtractus agg. part. perf. I cl.
adtractus agg. inf. perf.
adtrăhens agg. part. pres. II cl.
adtrăho v. tr. III coniug.
adtrăhor v. tr. III coniug.
adtrectābĭlis agg. II cl.
adtrectans agg. part. pres. II cl.
adtrectātĭo sost. femm. III decl.
adtrectātŏr sost. masch. III decl.
adtrectatūrūs agg. part. fut.
{{ID:ADTORRENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android