adtĕnŭor - Diatesi passiva
(adtĕnŭo, adtĕnŭas, adtenuavi, adtenuatum, adtĕnŭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adtĕnŭor
II sing.
adtĕnŭāris, adtĕnŭāre
III sing.
adtĕnŭātur
I plur.
adtĕnŭāmur
II plur.
adtĕnŭamĭni
III plur.
adtĕnŭantur
IMPERFETTO
I sing.
adtĕnŭābar
II sing.
adtĕnŭabāris, adtĕnŭabāre
III sing.
adtĕnŭabātur
I plur.
adtĕnŭabāmur
II plur.
adtĕnŭabamĭni
III plur.
adtĕnŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adtĕnŭābor
II sing.
adtĕnŭabĕris, adtĕnŭabĕre
III sing.
adtĕnŭabĭtur
I plur.
adtĕnŭabĭmur
II plur.
adtĕnŭabimĭni
III plur.
adtĕnŭabuntur
PERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um sum
II sing.
adtenuatus, –a, –um es
III sing.
adtenuatus, –a, –um est
I plur.
adtenuati, –ae, –a sumus
II plur.
adtenuati, –ae, –a estis
III plur.
adtenuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um eram
II sing.
adtenuatus, –a, –um eras
III sing.
adtenuatus, –a, –um erat
I plur.
adtenuati, –ae, –a eramus
II plur.
adtenuati, –ae, –a eratis
III plur.
adtenuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adtenuatus, –a, –um ero
II sing.
adtenuatus, –a, –um eris
III sing.
adtenuatus, –a, –um erit
I plur.
adtenuati, –ae, –a erimus
II plur.
adtenuati, –ae, –a eritis
III plur.
adtenuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adtĕnŭer
II sing.
adtĕnŭēris, adtĕnŭēre
III sing.
adtĕnŭētur
I plur.
adtĕnŭēmur
II plur.
adtĕnŭemĭni
III plur.
adtĕnŭentur
IMPERFETTO
I sing.
adtĕnŭārer
II sing.
adtĕnŭarēris, adtĕnŭarēre
III sing.
adtĕnŭarētur
I plur.
adtĕnŭarēmur
II plur.
adtĕnŭaremĭni
III plur.
adtĕnŭarentur
PERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um sim
II sing.
adtenuatus, –a, –um sis
III sing.
adtenuatus, –a, –um sit
I plur.
adtenuati, –ae, –a simus
II plur.
adtenuati, –ae, –a sitis
III plur.
adtenuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um essem
II sing.
adtenuatus, –a, –um esses
III sing.
adtenuatus, –a, –um esset
I plur.
adtenuati, –ae, –a essemus
II plur.
adtenuati, –ae, –a essetis
III plur.
adtenuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adtĕnŭāre
II plur.
adtĕnŭamĭni
FUTURO
II sing.
adtĕnŭātor
III sing.
adtĕnŭātor
II plur.
–
III plur.
adtĕnŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adtenuatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adtĕnŭāri
PERFETTO
Singolare:
adtenuatus, –a, –um esse
Plurale:
adtenuati, –ae, –a esse
FUTURO
adtenuatum esse
GERUNDIVO
adtĕnŭandus, –a, –um
SUPINO
adtenuatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
adtĕnŭor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android