adtĕnŭor - Diatesi passiva

(adtĕnŭo, adtĕnŭas, adtenuavi, adtenuatum, adtĕnŭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adtĕnŭor
II sing.
adtĕnŭāris, adtĕnŭāre
III sing.
adtĕnŭātur
I plur.
adtĕnŭāmur
II plur.
adtĕnŭamĭni
III plur.
adtĕnŭantur
IMPERFETTO
I sing.
adtĕnŭābar
II sing.
adtĕnŭabāris, adtĕnŭabāre
III sing.
adtĕnŭabātur
I plur.
adtĕnŭabāmur
II plur.
adtĕnŭabamĭni
III plur.
adtĕnŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adtĕnŭābor
II sing.
adtĕnŭabĕris, adtĕnŭabĕre
III sing.
adtĕnŭabĭtur
I plur.
adtĕnŭabĭmur
II plur.
adtĕnŭabimĭni
III plur.
adtĕnŭabuntur
PERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um sum
II sing.
adtenuatus, –a, –um es
III sing.
adtenuatus, –a, –um est
I plur.
adtenuati, –ae, –a sumus
II plur.
adtenuati, –ae, –a estis
III plur.
adtenuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um eram
II sing.
adtenuatus, –a, –um eras
III sing.
adtenuatus, –a, –um erat
I plur.
adtenuati, –ae, –a eramus
II plur.
adtenuati, –ae, –a eratis
III plur.
adtenuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adtenuatus, –a, –um ero
II sing.
adtenuatus, –a, –um eris
III sing.
adtenuatus, –a, –um erit
I plur.
adtenuati, –ae, –a erimus
II plur.
adtenuati, –ae, –a eritis
III plur.
adtenuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adtĕnŭer
II sing.
adtĕnŭēris, adtĕnŭēre
III sing.
adtĕnŭētur
I plur.
adtĕnŭēmur
II plur.
adtĕnŭemĭni
III plur.
adtĕnŭentur
IMPERFETTO
I sing.
adtĕnŭārer
II sing.
adtĕnŭarēris, adtĕnŭarēre
III sing.
adtĕnŭarētur
I plur.
adtĕnŭarēmur
II plur.
adtĕnŭaremĭni
III plur.
adtĕnŭarentur
PERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um sim
II sing.
adtenuatus, –a, –um sis
III sing.
adtenuatus, –a, –um sit
I plur.
adtenuati, –ae, –a simus
II plur.
adtenuati, –ae, –a sitis
III plur.
adtenuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtenuatus, –a, –um essem
II sing.
adtenuatus, –a, –um esses
III sing.
adtenuatus, –a, –um esset
I plur.
adtenuati, –ae, –a essemus
II plur.
adtenuati, –ae, –a essetis
III plur.
adtenuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adtĕnŭāre
II plur.
adtĕnŭamĭni
FUTURO
II sing.
adtĕnŭātor
III sing.
adtĕnŭātor
II plur.
III plur.
adtĕnŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
adtenuatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adtĕnŭāri
PERFETTO
Singolare:
adtenuatus, –a, –um esse
Plurale:
adtenuati, –ae, –a esse
FUTURO
adtenuatum esse
GERUNDIVO
adtĕnŭandus, –a, –um
SUPINO
adtenuatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADTENUOR100}}
---CACHE---