adtestor - Diatesi attiva
(adtestor, adtestāris, adtestatus sum, adtestāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adtestor
II sing.
adtestāris, adtestāre
III sing.
adtestātur
I plur.
adtestāmur
II plur.
adtestamĭni
III plur.
adtestantur
IMPERFETTO
I sing.
adtestābar
II sing.
adtestabāris, adtestabāre
III sing.
adtestabātur
I plur.
adtestabāmur
II plur.
adtestabamĭni
III plur.
adtestabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adtestābor
II sing.
adtestabĕris, adtestabĕre
III sing.
adtestabĭtur
I plur.
adtestabĭmur
II plur.
adtestabimĭni
III plur.
adtestabuntur
PERFETTO
I sing.
adtestatus, –a, –um sum
II sing.
adtestatus, –a, –um es
III sing.
adtestatus, –a, –um est
I plur.
adtestati, –ae, –a sumus
II plur.
adtestati, –ae, –a estis
III plur.
adtestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtestatus, –a, –um eram
II sing.
adtestatus, –a, –um eras
III sing.
adtestatus, –a, –um erat
I plur.
adtestati, –ae, –a eramus
II plur.
adtestati, –ae, –a eratis
III plur.
adtestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adtestatus, –a, –um ero
II sing.
adtestatus, –a, –um eris
III sing.
adtestatus, –a, –um erit
I plur.
adtestati, –ae, –a erimus
II plur.
adtestati, –ae, –a eritis
III plur.
adtestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adtester
II sing.
adtestēris, adtestēre
III sing.
adtestētur
I plur.
adtestēmur
II plur.
adtestemĭni
III plur.
adtestentur
IMPERFETTO
I sing.
adtestārer
II sing.
adtestarēris, adtestarēre
III sing.
adtestarētur
I plur.
adtestarēmur
II plur.
adtestaremĭni
III plur.
adtestarentur
PERFETTO
I sing.
adtestatus, –a, –um sim
II sing.
adtestatus, –a, –um sis
III sing.
adtestatus, –a, –um sit
I plur.
adtestati, –ae, –a simus
II plur.
adtestati, –ae, –a sitis
III plur.
adtestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adtestatus, –a, –um essem
II sing.
adtestatus, –a, –um esses
III sing.
adtestatus, –a, –um esset
I plur.
adtestati, –ae, –a essemus
II plur.
adtestati, –ae, –a essetis
III plur.
adtestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adtestāre
II plur.
adtestamĭni
FUTURO
II sing.
adtestātor
III sing.
adtestātor
II plur.
–
III plur.
adtestantor
INFINITO
PRESENTE
adtestāri
PERFETTO
Singolare:
adtestatus, –a, –um esse
Plurale:
adtestati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adtestatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adtestatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
adtestans, –antis
FUTURO
adtestatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adtestatum
Passivo:
adtestatu
GERUNDIO
Genitivo:
adtestandi
Dativo:
adtestando
Accusativo:
adtestandum
Ablativo:
adtestando
GERUNDIVO
adtestandus, –a, –um
adtestor v. tr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android