adstĭtŭor - Diatesi passiva

(adstĭtŭo, adstĭtŭis, adstitui, adstitutum, adstĭtŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adstĭtŭor
II sing.
adstĭtŭĕris, adstĭtŭĕre
III sing.
adstĭtŭĭtur
I plur.
adstĭtŭĭmur
II plur.
adstĭtŭimĭni
III plur.
adstĭtŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
adstĭtŭēbar
II sing.
adstĭtŭebāris, adstĭtŭebāre
III sing.
adstĭtŭebātur
I plur.
adstĭtŭebāmur
II plur.
adstĭtŭebamĭni
III plur.
adstĭtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adstĭtŭar
II sing.
adstĭtŭēris, adstĭtŭēre
III sing.
adstĭtŭētur
I plur.
adstĭtŭēmur
II plur.
adstĭtŭemĭni
III plur.
adstĭtŭentur
PERFETTO
I sing.
adstitutus, –a, –um sum
II sing.
adstitutus, –a, –um es
III sing.
adstitutus, –a, –um est
I plur.
adstituti, –ae, –a sumus
II plur.
adstituti, –ae, –a estis
III plur.
adstituti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adstitutus, –a, –um eram
II sing.
adstitutus, –a, –um eras
III sing.
adstitutus, –a, –um erat
I plur.
adstituti, –ae, –a eramus
II plur.
adstituti, –ae, –a eratis
III plur.
adstituti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adstitutus, –a, –um ero
II sing.
adstitutus, –a, –um eris
III sing.
adstitutus, –a, –um erit
I plur.
adstituti, –ae, –a erimus
II plur.
adstituti, –ae, –a eritis
III plur.
adstituti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adstĭtŭar
II sing.
adstĭtŭāris, adstĭtŭāre
III sing.
adstĭtŭātur
I plur.
adstĭtŭāmur
II plur.
adstĭtŭamĭni
III plur.
adstĭtŭantur
IMPERFETTO
I sing.
adstĭtŭĕrer
II sing.
adstĭtŭerēris, adstĭtŭerēre
III sing.
adstĭtŭerētur
I plur.
adstĭtŭerēmur
II plur.
adstĭtŭeremĭni
III plur.
adstĭtŭerentur
PERFETTO
I sing.
adstitutus, –a, –um sim
II sing.
adstitutus, –a, –um sis
III sing.
adstitutus, –a, –um sit
I plur.
adstituti, –ae, –a simus
II plur.
adstituti, –ae, –a sitis
III plur.
adstituti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adstitutus, –a, –um essem
II sing.
adstitutus, –a, –um esses
III sing.
adstitutus, –a, –um esset
I plur.
adstituti, –ae, –a essemus
II plur.
adstituti, –ae, –a essetis
III plur.
adstituti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adstĭtŭĕre
II plur.
adstĭtŭimĭni
FUTURO
II sing.
adstĭtŭĭtor
III sing.
adstĭtŭĭtor
II plur.
III plur.
adstĭtŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adstitutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adstĭtŭi
PERFETTO
Singolare:
adstitutus, –a, –um esse
Plurale:
adstituti, –ae, –a esse
FUTURO
adstitutum esse
GERUNDIVO
adstĭtŭendus, –a, –um
SUPINO
adstitutu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADSTITUOR100}}