adstĭpŭlor - Diatesi attiva
(adstĭpŭlor, adstĭpŭlāris, adstipulatus sum, adstĭpŭlāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adstĭpŭlor
II sing.
adstĭpŭlāris, adstĭpŭlāre
III sing.
adstĭpŭlātur
I plur.
adstĭpŭlāmur
II plur.
adstĭpŭlamĭni
III plur.
adstĭpŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
adstĭpŭlābar
II sing.
adstĭpŭlabāris, adstĭpŭlabāre
III sing.
adstĭpŭlabātur
I plur.
adstĭpŭlabāmur
II plur.
adstĭpŭlabamĭni
III plur.
adstĭpŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adstĭpŭlābor
II sing.
adstĭpŭlabĕris, adstĭpŭlabĕre
III sing.
adstĭpŭlabĭtur
I plur.
adstĭpŭlabĭmur
II plur.
adstĭpŭlabimĭni
III plur.
adstĭpŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
adstipulatus, –a, –um sum
II sing.
adstipulatus, –a, –um es
III sing.
adstipulatus, –a, –um est
I plur.
adstipulati, –ae, –a sumus
II plur.
adstipulati, –ae, –a estis
III plur.
adstipulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adstipulatus, –a, –um eram
II sing.
adstipulatus, –a, –um eras
III sing.
adstipulatus, –a, –um erat
I plur.
adstipulati, –ae, –a eramus
II plur.
adstipulati, –ae, –a eratis
III plur.
adstipulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adstipulatus, –a, –um ero
II sing.
adstipulatus, –a, –um eris
III sing.
adstipulatus, –a, –um erit
I plur.
adstipulati, –ae, –a erimus
II plur.
adstipulati, –ae, –a eritis
III plur.
adstipulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adstĭpŭler
II sing.
adstĭpŭlēris, adstĭpŭlēre
III sing.
adstĭpŭlētur
I plur.
adstĭpŭlēmur
II plur.
adstĭpŭlemĭni
III plur.
adstĭpŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
adstĭpŭlārer
II sing.
adstĭpŭlarēris, adstĭpŭlarēre
III sing.
adstĭpŭlarētur
I plur.
adstĭpŭlarēmur
II plur.
adstĭpŭlaremĭni
III plur.
adstĭpŭlarentur
PERFETTO
I sing.
adstipulatus, –a, –um sim
II sing.
adstipulatus, –a, –um sis
III sing.
adstipulatus, –a, –um sit
I plur.
adstipulati, –ae, –a simus
II plur.
adstipulati, –ae, –a sitis
III plur.
adstipulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adstipulatus, –a, –um essem
II sing.
adstipulatus, –a, –um esses
III sing.
adstipulatus, –a, –um esset
I plur.
adstipulati, –ae, –a essemus
II plur.
adstipulati, –ae, –a essetis
III plur.
adstipulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adstĭpŭlāre
II plur.
adstĭpŭlamĭni
FUTURO
II sing.
adstĭpŭlātor
III sing.
adstĭpŭlātor
II plur.
–
III plur.
adstĭpŭlantor
INFINITO
PRESENTE
adstĭpŭlāri
PERFETTO
Singolare:
adstipulatus, –a, –um esse
Plurale:
adstipulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adstipulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adstipulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
adstĭpŭlans, –antis
FUTURO
adstipulatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adstipulatum
Passivo:
adstipulatu
GERUNDIO
Genitivo:
adstĭpŭlandi
Dativo:
adstĭpŭlando
Accusativo:
adstĭpŭlandum
Ablativo:
adstĭpŭlando
GERUNDIVO
adstĭpŭlandus, –a, –um
adstĭpŭlor v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android