adnoscor - Diatesi passiva

(adnosco, adnoscis, adnovi, adnitum, adnoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adnoscor
II sing.
adnoscĕris, adnoscĕre
III sing.
adnoscĭtur
I plur.
adnoscĭmur
II plur.
adnoscimĭni
III plur.
adnoscuntur
IMPERFETTO
I sing.
adnoscēbar
II sing.
adnoscebāris, adnoscebāre
III sing.
adnoscebātur
I plur.
adnoscebāmur
II plur.
adnoscebamĭni
III plur.
adnoscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adnoscar
II sing.
adnoscēris, adnoscēre
III sing.
adnoscētur
I plur.
adnoscēmur
II plur.
adnoscemĭni
III plur.
adnoscentur
PERFETTO
I sing.
adnitus, –a, –um sum
II sing.
adnitus, –a, –um es
III sing.
adnitus, –a, –um est
I plur.
adniti, –ae, –a sumus
II plur.
adniti, –ae, –a estis
III plur.
adniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnitus, –a, –um eram
II sing.
adnitus, –a, –um eras
III sing.
adnitus, –a, –um erat
I plur.
adniti, –ae, –a eramus
II plur.
adniti, –ae, –a eratis
III plur.
adniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adnitus, –a, –um ero
II sing.
adnitus, –a, –um eris
III sing.
adnitus, –a, –um erit
I plur.
adniti, –ae, –a erimus
II plur.
adniti, –ae, –a eritis
III plur.
adniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adnoscar
II sing.
adnoscāris, adnoscāre
III sing.
adnoscātur
I plur.
adnoscāmur
II plur.
adnoscamĭni
III plur.
adnoscantur
IMPERFETTO
I sing.
adnoscĕrer
II sing.
adnoscerēris, adnoscerēre
III sing.
adnoscerētur
I plur.
adnoscerēmur
II plur.
adnosceremĭni
III plur.
adnoscerentur
PERFETTO
I sing.
adnitus, –a, –um sim
II sing.
adnitus, –a, –um sis
III sing.
adnitus, –a, –um sit
I plur.
adniti, –ae, –a simus
II plur.
adniti, –ae, –a sitis
III plur.
adniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adnitus, –a, –um essem
II sing.
adnitus, –a, –um esses
III sing.
adnitus, –a, –um esset
I plur.
adniti, –ae, –a essemus
II plur.
adniti, –ae, –a essetis
III plur.
adniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adnoscĕre
II plur.
adnoscimĭni
FUTURO
II sing.
adnoscĭtor
III sing.
adnoscĭtor
II plur.
III plur.
adnoscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
adnitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
adnosci
PERFETTO
Singolare:
adnitus, –a, –um esse
Plurale:
adniti, –ae, –a esse
FUTURO
adnitum esse
GERUNDIVO
adnoscendus, –a, –um
SUPINO
adnitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ADNOSCOR100}}
---CACHE---