adgnascor - Diatesi attiva
(adgnascor, adgnascĕris, adgnatus sum, adgnasci)verbo intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
adgnascor
II sing.
adgnascĕris, adgnascĕre
III sing.
adgnascĭtur
I plur.
adgnascĭmur
II plur.
adgnascimĭni
III plur.
adgnascuntur
IMPERFETTO
I sing.
adgnascēbar
II sing.
adgnascebāris, adgnascebāre
III sing.
adgnascebātur
I plur.
adgnascebāmur
II plur.
adgnascebamĭni
III plur.
adgnascebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
adgnascar
II sing.
adgnascēris, adgnascēre
III sing.
adgnascētur
I plur.
adgnascēmur
II plur.
adgnascemĭni
III plur.
adgnascentur
PERFETTO
I sing.
adgnatus, –a, –um sum
II sing.
adgnatus, –a, –um es
III sing.
adgnatus, –a, –um est
I plur.
adgnati, –ae, –a sumus
II plur.
adgnati, –ae, –a estis
III plur.
adgnati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adgnatus, –a, –um eram
II sing.
adgnatus, –a, –um eras
III sing.
adgnatus, –a, –um erat
I plur.
adgnati, –ae, –a eramus
II plur.
adgnati, –ae, –a eratis
III plur.
adgnati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
adgnatus, –a, –um ero
II sing.
adgnatus, –a, –um eris
III sing.
adgnatus, –a, –um erit
I plur.
adgnati, –ae, –a erimus
II plur.
adgnati, –ae, –a eritis
III plur.
adgnati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
adgnascar
II sing.
adgnascāris, adgnascāre
III sing.
adgnascātur
I plur.
adgnascāmur
II plur.
adgnascamĭni
III plur.
adgnascantur
IMPERFETTO
I sing.
adgnascĕrer
II sing.
adgnascerēris, adgnascerēre
III sing.
adgnascerētur
I plur.
adgnascerēmur
II plur.
adgnasceremĭni
III plur.
adgnascerentur
PERFETTO
I sing.
adgnatus, –a, –um sim
II sing.
adgnatus, –a, –um sis
III sing.
adgnatus, –a, –um sit
I plur.
adgnati, –ae, –a simus
II plur.
adgnati, –ae, –a sitis
III plur.
adgnati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
adgnatus, –a, –um essem
II sing.
adgnatus, –a, –um esses
III sing.
adgnatus, –a, –um esset
I plur.
adgnati, –ae, –a essemus
II plur.
adgnati, –ae, –a essetis
III plur.
adgnati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
adgnascĕre
II plur.
adgnascimĭni
FUTURO
II sing.
adgnascĭtor
III sing.
adgnascĭtor
II plur.
–
III plur.
adgnascuntor
INFINITO
PRESENTE
adgnasci
PERFETTO
Singolare:
adgnatus, –a, –um esse
Plurale:
adgnati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
adgnatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
adgnatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
adgnascens, –entis
FUTURO
adgnatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
adgnatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
adgnascendi
Dativo:
adgnascendo
Accusativo:
adgnascendum
Ablativo:
adgnascendo
GERUNDIVO
–
adgnascor v. intr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android