accĭpĭor - Diatesi passiva
(accĭpĭo, accĭpis, accepi, acceptum, accĭpĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
accĭpĭor
II sing.
accĭpĕris, accĭpĕre
III sing.
accĭpĭtur
I plur.
accĭpĭmur
II plur.
accĭpimĭni
III plur.
accĭpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
accĭpiēbar
II sing.
accĭpiebāris, accĭpiebāre
III sing.
accĭpiebātur
I plur.
accĭpiebāmur
II plur.
accĭpiebamĭni
III plur.
accĭpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
accĭpĭar
II sing.
accĭpiēris, accĭpiēre
III sing.
accĭpiētur
I plur.
accĭpiēmur
II plur.
accĭpiemĭni
III plur.
accĭpientur
PERFETTO
I sing.
acceptus, –a, –um sum
II sing.
acceptus, –a, –um es
III sing.
acceptus, –a, –um est
I plur.
accepti, –ae, –a sumus
II plur.
accepti, –ae, –a estis
III plur.
accepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
acceptus, –a, –um eram
II sing.
acceptus, –a, –um eras
III sing.
acceptus, –a, –um erat
I plur.
accepti, –ae, –a eramus
II plur.
accepti, –ae, –a eratis
III plur.
accepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
acceptus, –a, –um ero
II sing.
acceptus, –a, –um eris
III sing.
acceptus, –a, –um erit
I plur.
accepti, –ae, –a erimus
II plur.
accepti, –ae, –a eritis
III plur.
accepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
accĭpĭar
II sing.
accĭpiāris, accĭpiāre
III sing.
accĭpiātur
I plur.
accĭpiāmur
II plur.
accĭpiamĭni
III plur.
accĭpiantur
IMPERFETTO
I sing.
accĭpĕrer
II sing.
accĭperēris, accĭperēre
III sing.
accĭperētur
I plur.
accĭperēmur
II plur.
accĭperemĭni
III plur.
accĭperentur
PERFETTO
I sing.
acceptus, –a, –um sim
II sing.
acceptus, –a, –um sis
III sing.
acceptus, –a, –um sit
I plur.
accepti, –ae, –a simus
II plur.
accepti, –ae, –a sitis
III plur.
accepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
acceptus, –a, –um essem
II sing.
acceptus, –a, –um esses
III sing.
acceptus, –a, –um esset
I plur.
accepti, –ae, –a essemus
II plur.
accepti, –ae, –a essetis
III plur.
accepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
acceptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
accĭpi
PERFETTO
Singolare:
acceptus, –a, –um esse
Plurale:
accepti, –ae, –a esse
FUTURO
acceptum esse
GERUNDIVO
accĭpiendus, –a, –um
SUPINO
acceptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
accĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android