accĭĕor - Diatesi passiva
(accĭĕo, accĭes, accivi, accitum, accĭēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
accĭĕor
II sing.
accĭēris, accĭēre
III sing.
accĭētur
I plur.
accĭēmur
II plur.
accĭemĭni
III plur.
accĭentur
IMPERFETTO
I sing.
accĭēbar
II sing.
accĭebāris
III sing.
accĭebātur
I plur.
accĭebāmur
II plur.
accĭebamĭni
III plur.
accĭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
accĭēbor
II sing.
accĭebĕris, accĭebĕre
III sing.
accĭebĭtur
I plur.
accĭebĭmur
II plur.
accĭebimĭni
III plur.
accĭebuntur
PERFETTO
I sing.
accitus, –a, –um sum
II sing.
accitus, –a, –um es
III sing.
accitus, –a, –um est
I plur.
acciti, –ae, –a sumus
II plur.
acciti, –ae, –a estis
III plur.
acciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accitus, –a, –um eram
II sing.
accitus, –a, –um eras
III sing.
accitus, –a, –um erat
I plur.
acciti, –ae, –a eramus
II plur.
acciti, –ae, –a eratis
III plur.
acciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
accitus, –a, –um ero
II sing.
accitus, –a, –um eris
III sing.
accitus, –a, –um erit
I plur.
acciti, –ae, –a erimus
II plur.
acciti, –ae, –a eritis
III plur.
acciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
accĭĕar
II sing.
accĭeāris, accĭeāre
III sing.
accĭeātur
I plur.
accĭeāmur
II plur.
accĭeamĭni
III plur.
accĭeantur
IMPERFETTO
I sing.
accĭērer
II sing.
accĭerēris, accĭerēre
III sing.
accĭerētur
I plur.
accĭerēmur
II plur.
accĭeremĭni
III plur.
accĭerentur
PERFETTO
I sing.
accitus, –a, –um sim
II sing.
accitus, –a, –um sis
III sing.
accitus, –a, –um sit
I plur.
acciti, –ae, –a simus
II plur.
acciti, –ae, –a sitis
III plur.
acciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accitus, –a, –um essem
II sing.
accitus, –a, –um esses
III sing.
accitus, –a, –um esset
I plur.
acciti, –ae, –a essemus
II plur.
acciti, –ae, –a essetis
III plur.
acciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
accĭēre
II plur.
accĭemĭni
FUTURO
II sing.
accĭētor
III sing.
accĭētor
II plur.
–
III plur.
accĭentor
PARTICIPIO
PERFETTO
accitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
accĭēri
PERFETTO
Singolare:
accitus, –a, –um esse
Plurale:
acciti, –ae, –a esse
FUTURO
accitum esse
GERUNDIVO
accĭendus, –a, –um
SUPINO
accitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
accĭĕor v. tr. II coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android