abdūcor - Diatesi passiva
(abdūco, abdūcis, abduxi, abductum, abdūcĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
abdūcor
II sing.
abdūcĕris, abdūcĕre
III sing.
abdūcĭtur
I plur.
abdūcĭmur
II plur.
abdūcimĭni
III plur.
abdūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
abdūcēbar
II sing.
abdūcebāris, abdūcebāre
III sing.
abdūcebātur
I plur.
abdūcebāmur
II plur.
abdūcebamĭni
III plur.
abdūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
abdūcar
II sing.
abdūcēris, abdūcēre
III sing.
abdūcētur
I plur.
abdūcēmur
II plur.
abdūcemĭni
III plur.
abdūcentur
PERFETTO
I sing.
abductus, –a, –um sum
II sing.
abductus, –a, –um es
III sing.
abductus, –a, –um est
I plur.
abducti, –ae, –a sumus
II plur.
abducti, –ae, –a estis
III plur.
abducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abductus, –a, –um eram
II sing.
abductus, –a, –um eras
III sing.
abductus, –a, –um erat
I plur.
abducti, –ae, –a eramus
II plur.
abducti, –ae, –a eratis
III plur.
abducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
abductus, –a, –um ero
II sing.
abductus, –a, –um eris
III sing.
abductus, –a, –um erit
I plur.
abducti, –ae, –a erimus
II plur.
abducti, –ae, –a eritis
III plur.
abducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
abdūcar
II sing.
abdūcāris, abdūcāre
III sing.
abdūcātur
I plur.
abdūcāmur
II plur.
abdūcamĭni
III plur.
abdūcantur
IMPERFETTO
I sing.
abdūcĕrer
II sing.
abdūcerēris, abdūcerēre
III sing.
abdūcerētur
I plur.
abdūcerēmur
II plur.
abdūceremĭni
III plur.
abdūcerentur
PERFETTO
I sing.
abductus, –a, –um sim
II sing.
abductus, –a, –um sis
III sing.
abductus, –a, –um sit
I plur.
abducti, –ae, –a simus
II plur.
abducti, –ae, –a sitis
III plur.
abducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
abductus, –a, –um essem
II sing.
abductus, –a, –um esses
III sing.
abductus, –a, –um esset
I plur.
abducti, –ae, –a essemus
II plur.
abducti, –ae, –a essetis
III plur.
abducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
abdūcĕre
II plur.
abdūcimĭni
FUTURO
II sing.
abdūcĭtor
III sing.
abdūcĭtor
II plur.
–
III plur.
abdūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
abductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
abdūci
PERFETTO
Singolare:
abductus, –a, –um esse
Plurale:
abducti, –ae, –a esse
FUTURO
abductum esse
GERUNDIVO
abdūcendus, –a, –um
SUPINO
abductu
Vedi la forma attiva di questo lemma
abdūcor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android