disdegnare
verbo transitivo

1 aversor [āversāris, aversatus sum, āversāri]
2 dedignor [dēdignāris, dedignatus sum, dēdignāri]
3 fastidio [fastīdis, fastidii, fastiditum, fastīdīre]
4 contemno [contemnis, contempsi, contemptum, contemnĕre]
5 (sprezzare) aspernor [aspernāris, aspernatus sum, aspernāri]; sperno
6 (rigettare) repello, -is, -puli, -pulsum, -ere

permalink


Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:DISDEGNARE100}}