consentire
verbo intransitivo
1 (permettere) patior [pătĕris, passus sum, păti]; assentior [assentīris, assensus sumassentīri,]; consentio [consentis, consensi, consensum, consentīre]
2 (annuire) adnuo [adnŭis, adnui, adnŭĕre]
3 (permettere) sino [sĭnis, sivi, situm, sĭnĕre]
verbo intransitivo
1 (permettere) patior [pătĕris, passus sum, păti]; assentior [assentīris, assensus sumassentīri,]; consentio [consentis, consensi, consensum, consentīre]
2 (annuire) adnuo [adnŭis, adnui, adnŭĕre]
3 (permettere) sino [sĭnis, sivi, situm, sĭnĕre]
permalink
Locuzioni, modi di dire, esempi
licet [licuit, o licitum est, -ère]
consentire v. intr.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android