prŏfĭciscor - Diatesi attiva

(prŏfĭciscor, prŏfĭciscĕris, profectus sum, prŏfĭcisci)

verbo intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prŏfĭciscor
II sing.
prŏfĭciscĕris, prŏfĭciscĕre
III sing.
prŏfĭciscĭtur
I plur.
prŏfĭciscĭmur
II plur.
prŏfĭciscimĭni
III plur.
prŏfĭciscuntur
IMPERFETTO
I sing.
prŏfĭciscēbar
II sing.
prŏfĭciscebāris, prŏfĭciscebāre
III sing.
prŏfĭciscebātur
I plur.
prŏfĭciscebāmur
II plur.
prŏfĭciscebamĭni
III plur.
prŏfĭciscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prŏfĭciscar
II sing.
prŏfĭciscēris, prŏfĭciscēre
III sing.
prŏfĭciscētur
I plur.
prŏfĭciscēmur
II plur.
prŏfĭciscemĭni
III plur.
prŏfĭciscentur
PERFETTO
I sing.
profectus, –a, –um sum
II sing.
profectus, –a, –um es
III sing.
profectus, –a, –um est
I plur.
profecti, –ae, –a sumus
II plur.
profecti, –ae, –a estis
III plur.
profecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
profectus, –a, –um eram
II sing.
profectus, –a, –um eras
III sing.
profectus, –a, –um erat
I plur.
profecti, –ae, –a eramus
II plur.
profecti, –ae, –a eratis
III plur.
profecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
profectus, –a, –um ero
II sing.
profectus, –a, –um eris
III sing.
profectus, –a, –um erit
I plur.
profecti, –ae, –a erimus
II plur.
profecti, –ae, –a eritis
III plur.
profecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prŏfĭciscar
II sing.
prŏfĭciscāris, prŏfĭciscāre
III sing.
prŏfĭciscātur
I plur.
prŏfĭciscāmur
II plur.
prŏfĭciscamĭni
III plur.
prŏfĭciscantur
IMPERFETTO
I sing.
prŏfĭciscĕrer
II sing.
prŏfĭciscerēris, prŏfĭciscerēre
III sing.
prŏfĭciscerētur
I plur.
prŏfĭciscerēmur
II plur.
prŏfĭcisceremĭni
III plur.
prŏfĭciscerentur
PERFETTO
I sing.
profectus, –a, –um sim
II sing.
profectus, –a, –um sis
III sing.
profectus, –a, –um sit
I plur.
profecti, –ae, –a simus
II plur.
profecti, –ae, –a sitis
III plur.
profecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
profectus, –a, –um essem
II sing.
profectus, –a, –um esses
III sing.
profectus, –a, –um esset
I plur.
profecti, –ae, –a essemus
II plur.
profecti, –ae, –a essetis
III plur.
profecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prŏfĭciscĕre
II plur.
prŏfĭciscimĭni
FUTURO
II sing.
prŏfĭciscĭtor
III sing.
prŏfĭciscĭtor
II plur.
III plur.
prŏfĭciscuntor
INFINITO
PRESENTE
prŏfĭcisci
PERFETTO
Singolare:
profectus, –a, –um esse
Plurale:
profecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
profectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
profectūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
prŏfĭciscens, –entis
FUTURO
profectūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
profectum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
prŏfĭciscendi
Dativo:
prŏfĭciscendo
Accusativo:
prŏfĭciscendum
Ablativo:
prŏfĭciscendo
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PROFICISCOR100}}
---CACHE---