pĕrīclĭtor - Diatesi attiva

(pĕrīclĭtor, pĕrīclĭtāris, periclitatus sum, pĕrīclĭtāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrīclĭtor
II sing.
pĕrīclĭtāris, pĕrīclĭtāre
III sing.
pĕrīclĭtātur
I plur.
pĕrīclĭtāmur
II plur.
pĕrīclĭtamĭni
III plur.
pĕrīclĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrīclĭtābar
II sing.
pĕrīclĭtabāris, pĕrīclĭtabāre
III sing.
pĕrīclĭtabātur
I plur.
pĕrīclĭtabāmur
II plur.
pĕrīclĭtabamĭni
III plur.
pĕrīclĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pĕrīclĭtābor
II sing.
pĕrīclĭtabĕris, pĕrīclĭtabĕre
III sing.
pĕrīclĭtabĭtur
I plur.
pĕrīclĭtabĭmur
II plur.
pĕrīclĭtabimĭni
III plur.
pĕrīclĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um sum
II sing.
periclitatus, –a, –um es
III sing.
periclitatus, –a, –um est
I plur.
periclitati, –ae, –a sumus
II plur.
periclitati, –ae, –a estis
III plur.
periclitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um eram
II sing.
periclitatus, –a, –um eras
III sing.
periclitatus, –a, –um erat
I plur.
periclitati, –ae, –a eramus
II plur.
periclitati, –ae, –a eratis
III plur.
periclitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
periclitatus, –a, –um ero
II sing.
periclitatus, –a, –um eris
III sing.
periclitatus, –a, –um erit
I plur.
periclitati, –ae, –a erimus
II plur.
periclitati, –ae, –a eritis
III plur.
periclitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrīclĭter
II sing.
pĕrīclĭtēris, pĕrīclĭtēre
III sing.
pĕrīclĭtētur
I plur.
pĕrīclĭtēmur
II plur.
pĕrīclĭtemĭni
III plur.
pĕrīclĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrīclĭtārer
II sing.
pĕrīclĭtarēris, pĕrīclĭtarēre
III sing.
pĕrīclĭtarētur
I plur.
pĕrīclĭtarēmur
II plur.
pĕrīclĭtaremĭni
III plur.
pĕrīclĭtarentur
PERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um sim
II sing.
periclitatus, –a, –um sis
III sing.
periclitatus, –a, –um sit
I plur.
periclitati, –ae, –a simus
II plur.
periclitati, –ae, –a sitis
III plur.
periclitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um essem
II sing.
periclitatus, –a, –um esses
III sing.
periclitatus, –a, –um esset
I plur.
periclitati, –ae, –a essemus
II plur.
periclitati, –ae, –a essetis
III plur.
periclitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pĕrīclĭtāre
II plur.
pĕrīclĭtamĭni
FUTURO
II sing.
pĕrīclĭtātor
III sing.
pĕrīclĭtātor
II plur.
III plur.
pĕrīclĭtantor
INFINITO
PRESENTE
pĕrīclĭtāri
PERFETTO
Singolare:
periclitatus, –a, –um esse
Plurale:
periclitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
periclitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
periclitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
pĕrīclĭtans, –antis
FUTURO
periclitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
periclitatum
Passivo:
periclitatu
GERUNDIO
Genitivo:
pĕrīclĭtandi
Dativo:
pĕrīclĭtando
Accusativo:
pĕrīclĭtandum
Ablativo:
pĕrīclĭtando
GERUNDIVO
pĕrīclĭtandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERICLITOR100}}
---CACHE---