pĕrīclĭtor - Diatesi attiva
(pĕrīclĭtor, pĕrīclĭtāris, periclitatus sum, pĕrīclĭtāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrīclĭtor
II sing.
pĕrīclĭtāris, pĕrīclĭtāre
III sing.
pĕrīclĭtātur
I plur.
pĕrīclĭtāmur
II plur.
pĕrīclĭtamĭni
III plur.
pĕrīclĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrīclĭtābar
II sing.
pĕrīclĭtabāris, pĕrīclĭtabāre
III sing.
pĕrīclĭtabātur
I plur.
pĕrīclĭtabāmur
II plur.
pĕrīclĭtabamĭni
III plur.
pĕrīclĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pĕrīclĭtābor
II sing.
pĕrīclĭtabĕris, pĕrīclĭtabĕre
III sing.
pĕrīclĭtabĭtur
I plur.
pĕrīclĭtabĭmur
II plur.
pĕrīclĭtabimĭni
III plur.
pĕrīclĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um sum
II sing.
periclitatus, –a, –um es
III sing.
periclitatus, –a, –um est
I plur.
periclitati, –ae, –a sumus
II plur.
periclitati, –ae, –a estis
III plur.
periclitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um eram
II sing.
periclitatus, –a, –um eras
III sing.
periclitatus, –a, –um erat
I plur.
periclitati, –ae, –a eramus
II plur.
periclitati, –ae, –a eratis
III plur.
periclitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
periclitatus, –a, –um ero
II sing.
periclitatus, –a, –um eris
III sing.
periclitatus, –a, –um erit
I plur.
periclitati, –ae, –a erimus
II plur.
periclitati, –ae, –a eritis
III plur.
periclitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrīclĭter
II sing.
pĕrīclĭtēris, pĕrīclĭtēre
III sing.
pĕrīclĭtētur
I plur.
pĕrīclĭtēmur
II plur.
pĕrīclĭtemĭni
III plur.
pĕrīclĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrīclĭtārer
II sing.
pĕrīclĭtarēris, pĕrīclĭtarēre
III sing.
pĕrīclĭtarētur
I plur.
pĕrīclĭtarēmur
II plur.
pĕrīclĭtaremĭni
III plur.
pĕrīclĭtarentur
PERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um sim
II sing.
periclitatus, –a, –um sis
III sing.
periclitatus, –a, –um sit
I plur.
periclitati, –ae, –a simus
II plur.
periclitati, –ae, –a sitis
III plur.
periclitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
periclitatus, –a, –um essem
II sing.
periclitatus, –a, –um esses
III sing.
periclitatus, –a, –um esset
I plur.
periclitati, –ae, –a essemus
II plur.
periclitati, –ae, –a essetis
III plur.
periclitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pĕrīclĭtāre
II plur.
pĕrīclĭtamĭni
FUTURO
II sing.
pĕrīclĭtātor
III sing.
pĕrīclĭtātor
II plur.
–
III plur.
pĕrīclĭtantor
INFINITO
PRESENTE
pĕrīclĭtāri
PERFETTO
Singolare:
periclitatus, –a, –um esse
Plurale:
periclitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
periclitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
periclitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
pĕrīclĭtans, –antis
FUTURO
periclitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
periclitatum
Passivo:
periclitatu
GERUNDIO
Genitivo:
pĕrīclĭtandi
Dativo:
pĕrīclĭtando
Accusativo:
pĕrīclĭtandum
Ablativo:
pĕrīclĭtando
GERUNDIVO
pĕrīclĭtandus, –a, –um
pĕrīclĭtor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android