informor - Diatesi passiva

(informo, informas, informavi, informatum, informāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
informor
II sing.
informāris, informāre
III sing.
informātur
I plur.
informāmur
II plur.
informamĭni
III plur.
informantur
IMPERFETTO
I sing.
informābar
II sing.
informabāris, informabāre
III sing.
informabātur
I plur.
informabāmur
II plur.
informabamĭni
III plur.
informabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
informābor
II sing.
informabĕris, informabĕre
III sing.
informabĭtur
I plur.
informabĭmur
II plur.
informabimĭni
III plur.
informabuntur
PERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um sum
II sing.
informatus, –a, –um es
III sing.
informatus, –a, –um est
I plur.
informati, –ae, –a sumus
II plur.
informati, –ae, –a estis
III plur.
informati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um eram
II sing.
informatus, –a, –um eras
III sing.
informatus, –a, –um erat
I plur.
informati, –ae, –a eramus
II plur.
informati, –ae, –a eratis
III plur.
informati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
informatus, –a, –um ero
II sing.
informatus, –a, –um eris
III sing.
informatus, –a, –um erit
I plur.
informati, –ae, –a erimus
II plur.
informati, –ae, –a eritis
III plur.
informati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
informer
II sing.
informēris, informēre
III sing.
informētur
I plur.
informēmur
II plur.
informemĭni
III plur.
informentur
IMPERFETTO
I sing.
informārer
II sing.
informarēris, informarēre
III sing.
informarētur
I plur.
informarēmur
II plur.
informaremĭni
III plur.
informarentur
PERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um sim
II sing.
informatus, –a, –um sis
III sing.
informatus, –a, –um sit
I plur.
informati, –ae, –a simus
II plur.
informati, –ae, –a sitis
III plur.
informati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
informatus, –a, –um essem
II sing.
informatus, –a, –um esses
III sing.
informatus, –a, –um esset
I plur.
informati, –ae, –a essemus
II plur.
informati, –ae, –a essetis
III plur.
informati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
informāre
II plur.
informamĭni
FUTURO
II sing.
informātor
III sing.
informātor
II plur.
III plur.
informantor
PARTICIPIO
PERFETTO
informatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
informāri
PERFETTO
Singolare:
informatus, –a, –um esse
Plurale:
informati, –ae, –a esse
FUTURO
informatum esse
GERUNDIVO
informandus, –a, –um
SUPINO
informatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INFORMOR100}}
---CACHE---