accūsor - Diatesi passiva
(accūso, accūsas, accusavi, accusatum, accūsāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
accūsor
II sing.
accūsāris, accūsāre
III sing.
accūsātur
I plur.
accūsāmur
II plur.
accūsamĭni
III plur.
accūsantur
IMPERFETTO
I sing.
accūsābar
II sing.
accūsabāris, accūsabāre
III sing.
accūsabātur
I plur.
accūsabāmur
II plur.
accūsabamĭni
III plur.
accūsabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
accūsābor
II sing.
accūsabĕris, accūsabĕre
III sing.
accūsabĭtur
I plur.
accūsabĭmur
II plur.
accūsabimĭni
III plur.
accūsabuntur
PERFETTO
I sing.
accusatus, –a, –um sum
II sing.
accusatus, –a, –um es
III sing.
accusatus, –a, –um est
I plur.
accusati, –ae, –a sumus
II plur.
accusati, –ae, –a estis
III plur.
accusati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accusatus, –a, –um eram
II sing.
accusatus, –a, –um eras
III sing.
accusatus, –a, –um erat
I plur.
accusati, –ae, –a eramus
II plur.
accusati, –ae, –a eratis
III plur.
accusati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
accusatus, –a, –um ero
II sing.
accusatus, –a, –um eris
III sing.
accusatus, –a, –um erit
I plur.
accusati, –ae, –a erimus
II plur.
accusati, –ae, –a eritis
III plur.
accusati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
accūser
II sing.
accūsēris, accūsēre
III sing.
accūsētur
I plur.
accūsēmur
II plur.
accūsemĭni
III plur.
accūsentur
IMPERFETTO
I sing.
accūsārer
II sing.
accūsarēris, accūsarēre
III sing.
accūsarētur
I plur.
accūsarēmur
II plur.
accūsaremĭni
III plur.
accūsarentur
PERFETTO
I sing.
accusatus, –a, –um sim
II sing.
accusatus, –a, –um sis
III sing.
accusatus, –a, –um sit
I plur.
accusati, –ae, –a simus
II plur.
accusati, –ae, –a sitis
III plur.
accusati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
accusatus, –a, –um essem
II sing.
accusatus, –a, –um esses
III sing.
accusatus, –a, –um esset
I plur.
accusati, –ae, –a essemus
II plur.
accusati, –ae, –a essetis
III plur.
accusati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
accūsāre
II plur.
accūsamĭni
FUTURO
II sing.
accūsātor
III sing.
accūsātor
II plur.
–
III plur.
accūsantor
PARTICIPIO
PERFETTO
accusatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
accūsāri
PERFETTO
Singolare:
accusatus, –a, –um esse
Plurale:
accusati, –ae, –a esse
FUTURO
accusatum esse
GERUNDIVO
accūsandus, –a, –um
SUPINO
accusatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
accūsor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android