volnĕror - Diatesi passiva
(volnĕro, volnĕras, volneravi, volneratum, volnĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
volnĕror
II sing.
volnĕrāris, volnĕrāre
III sing.
volnĕrātur
I plur.
volnĕrāmur
II plur.
volnĕramĭni
III plur.
volnĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
volnĕrābar
II sing.
volnĕrabāris, volnĕrabāre
III sing.
volnĕrabātur
I plur.
volnĕrabāmur
II plur.
volnĕrabamĭni
III plur.
volnĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
volnĕrābor
II sing.
volnĕrabĕris, volnĕrabĕre
III sing.
volnĕrabĭtur
I plur.
volnĕrabĭmur
II plur.
volnĕrabimĭni
III plur.
volnĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
volneratus, –a, –um sum
II sing.
volneratus, –a, –um es
III sing.
volneratus, –a, –um est
I plur.
volnerati, –ae, –a sumus
II plur.
volnerati, –ae, –a estis
III plur.
volnerati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
volneratus, –a, –um eram
II sing.
volneratus, –a, –um eras
III sing.
volneratus, –a, –um erat
I plur.
volnerati, –ae, –a eramus
II plur.
volnerati, –ae, –a eratis
III plur.
volnerati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
volneratus, –a, –um ero
II sing.
volneratus, –a, –um eris
III sing.
volneratus, –a, –um erit
I plur.
volnerati, –ae, –a erimus
II plur.
volnerati, –ae, –a eritis
III plur.
volnerati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
volnĕrer
II sing.
volnĕrēris, volnĕrēre
III sing.
volnĕrētur
I plur.
volnĕrēmur
II plur.
volnĕremĭni
III plur.
volnĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
volnĕrārer
II sing.
volnĕrarēris, volnĕrarēre
III sing.
volnĕrarētur
I plur.
volnĕrarēmur
II plur.
volnĕraremĭni
III plur.
volnĕrarentur
PERFETTO
I sing.
volneratus, –a, –um sim
II sing.
volneratus, –a, –um sis
III sing.
volneratus, –a, –um sit
I plur.
volnerati, –ae, –a simus
II plur.
volnerati, –ae, –a sitis
III plur.
volnerati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
volneratus, –a, –um essem
II sing.
volneratus, –a, –um esses
III sing.
volneratus, –a, –um esset
I plur.
volnerati, –ae, –a essemus
II plur.
volnerati, –ae, –a essetis
III plur.
volnerati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
volnĕrāre
II plur.
volnĕramĭni
FUTURO
II sing.
volnĕrātor
III sing.
volnĕrātor
II plur.
–
III plur.
volnĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
volneratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
volnĕrāri
PERFETTO
Singolare:
volneratus, –a, –um esse
Plurale:
volnerati, –ae, –a esse
FUTURO
volneratum esse
GERUNDIVO
volnĕrandus, –a, –um
SUPINO
volneratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
volnĕror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android